Wprowadzenie do modlitwy na XVI Niedzielę zwykłą, 19 lipca
Tekst: Mk 6, 30 – 34
Prośba: o łaskę bycia z Jezusem, niezależnie od okoliczności.
1. Jezus zaprasza swoich uczniów do pójścia na miejsce osobne, gdyż jest wielu ludzi, którzy przychodzą i odchodzą. Nasze życie może być takie, jak prawdziwych uczniów, którzy trwają przy Jezusie, lub jak tłumu, który tylko przychodzi i odchodzi. Przychodzi, coś od Jezusa dostaje, a potem odchodzi. A jak wygląda Twoja modlitwa? Też może mieć podobny schemat: przychodzę po coś, dostaję (albo i nie), a potem odchodzę. Ale może też być autentycznym spotkaniem i trwaniem w relacji, która następnie przekłada się na wszystko inne – w duchu sentencji św. Ignacego: „Szukać i znajdować Boga we wszystkim„.
2. Do Jezusa można przyjść i od Niego odejść. Tak się stało np. z bogatym młodzieńcem. Przyszedł do Jezusa, lecz odszedł zasmucony. Kolejność może być też inna. Syn marnotrawny najpierw odszedł, a potem wrócił (przyszedł) do Ojca. Nasze wyjścia i powroty mogą mieć różny smak. Odejście od Boga jest równocześnie odejściem od samego siebie. Powrót do Niego to również powrót do siebie. Rozważaj przez chwilę Twoje przychodzenia i odchodzenia, wyjścia i powroty. Może to mieć posmak bardzo zewnętrzny (przyszedł – wziął – odszedł), albo na dużo głębszym poziomie. Czasem odejście fizyczne jest konieczne, by nastąpiło przyjście na innym poziomie. Każda bliskość potrzebuje dystansu i w nim znajduje przestrzeń do wyrażenia się.