Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 15 maja 2025
Tekst: J 13, 16-20
Prośba: o łaskę autentycznych, żywych relacji z drugim człowiekiem
Myśli pomocne w rozważaniu:
- «Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.» – jeśli nazywamy siebie uczniami Jezusa, jeśli mamy o sobie takie mniemanie, warto zapytać czy nasze czyny według tego świadczą. Czy zdajemy sobie sprawę, iż nie jesteśmy więksi od Jezusa…. ? Jak wyglądają nasze plany i pomysły na życie? Jak relacje z innymi? Jaką postawę naszego serca tam odnajdujemy? Które z twoich zachowań mogą faktycznie świadczyć o Tym, w imię którego chcesz działać/działasz? Dlaczego Jezus wskazuje, że czyniąc według tych Jego słów będziemy szczęśliwi? Co stanowi źródło / przyczynę tego szczęścia?
- « Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał». – Jezus utożsamia się z każdym, kogo do mnie posyła. Co więcej, zapewnia, że przyjmując drugiego mogę spotkać się z Ojcem, mogę się w Nim odnaleźć… Jezus zdaje sobie również sprawę, że nie wszyscy będą otwarci na taką relację, na osobowe spotkanie. Sam odczuł owo zamknięcie, jednak nigdy nie stracił z oczu „sedna” tego, kim jest drugi człowiek. Nigdy nie zgubił relacji z cząstką Oblicza Ojca, które poprzez tchnienie Ducha jest obecne w każdym człowieku. Przyjęcie drugiego człowiek jest zawsze przyjęciem Boga (i na odwrót). Nie ma też w pełni prawdziwego przyjęcia, autentycznego spotkania, jeśli nie jest ono zakorzenione w Bogu. To wektor każdej relacji… Kogo odnajdujesz w człowieku posłanym do ciebie? Jaką relację z nim budujesz? Co pomaga ci w autentycznym spotkaniu z drugim, nawet jeśli trwa ono tylko chwilkę?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.