Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 15 maja.
Tekst: Dz 18,9-18
Poproś o łaskę radości, umocnienia i odwagi do wychodzenia ze swoich lęków.
„Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą”. Lęk to uczucie, które przekazuje ważną wiadomość: istnieje jakaś sytuacja, która mi zagraża. Jest więc – sam w sobie – nakierowany na ochronę czegoś, co jest dla mnie ważne. Jest więc – sam w sobie – czymś pozytywnym. Jednak może wypływać z rozmaitych wewnętrznych zranień, a także z nieznajomości szerszego kontekstu – jak w dzisiejszym fragmencie. Paweł czuł, że jest sam. Bał się mówić o Bogu prawdopodobnie dlatego, że obawiał się o siebie i swoje życie. Nie spodziewał się, że w mieście, do którego przybył, Bóg ma wielu swoich ludzi. To, co wydawało mu się tak przerażająco obce i wrogie, okazało się nagle być trochę bardziej swojskie, po stronie Boga, a więc i po jego stronie. Słowo Boga wyprowadziło Pawła z zamknięcia spowodowanego przez strach o siebie. Uświadom sobie na tej modlitwie Twoje miejsca lęku. Poczuj je i opowiedz Bogu, czego doświadczasz przywołując je w pamięci. Posłuchaj, co On ma Ci do powiedzenia, bądź wyczulony na to, co może zechce dać Ci odczuć. Usłysz słowa „Przestań się lękać, bo ja jestem z Tobą”. W jaki sposób Pan je do Ciebie wypowiada? Co jeszcze Bóg ma Tobie do powiedzenia? Wyobraź sobie, że przełamujesz swój lęk, że wychodzisz zwycięsko z tego, co dotychczas Cię przerażało. Co wtedy czujesz? Pozostań jakiś czas w tym odczuciu i posmakuj go dobrze. Porozmawiaj z Bogiem o tym, co się wydarzyło i czego pragniesz w kontekście swoich obaw i lęków.