Tekst: Łk17,1-6
Prośba: Abym mocą wiary przezwyciężał grzech w sobie i w otoczeniu.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Być powodem grzechu drugiego człowieka to grzech niejako podwójny. Zgorszenie, to zaprezentowanie grzechu jako czegoś atrakcyjnego i z tej perspektywy dobrego. Nasze potoczne rozumienie zgorszenia nie oddaje tego, czym ono jest na prawdę, jest wielkim oszustwem ukazującym zło jako dobro warte naśladowania. I o takim grzechu Jezus mówi aż tak surowe słowa. Prawdopodobnie nie zdarza Ci się aż takie zło. Ale zastanów się, czy nie zdarzają Ci się może drobne kompromisy ze złem do których wciągasz innych?
- Upomnienie i przebaczenie. To w ten sposób rozbrajamy zło. Upomnienie nie z pozycji kogoś lepszego, tylko z pozycji siostry, brata, kogoś kto zmaga się tak samo z grzechem. Tylko takie może być skuteczne. Przypomnij sobie sytuację gdy kogoś upomniałeś – dziecko, podwładnego w pracy czy jeszcze kogoś innego. Jakie myśli, jakie odczucia Ci towarzyszyły? Przebaczenie to konsekwencja takiej postawy. Przebaczam, bo i mnie jest co przebaczać. Przebaczam, bo wszystkim nam przebaczono.
- „Dodaj nam wiary”. Tylko mocni wiarą będziemy w stanie tak żyć, by zwyciężało dobro i w nas, i w innych. Proś tak jak potrafisz, z głębi serca, wraz z Apostołami – Panie, dodaj nam wiary.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.