Życie otrzymujemy w darze od Boga i naszych rodziców i przychodzi taki moment, w którym to życie się kończy i powracamy do Ojca, który nas przyjmuje w swoim domu w niebie. Nasze życie ma olbrzymią wartość, ale są też takie wartości, które każą poświęcić własne życie. Szczepan oddaje swoje życie, stawiając na pierwszym miejscu Jezusa, który przemienił i zawładnął całym Jego życiem.
2. Każdy z nas ma w sobie lęk o swoje życie. Nawet Jezus, złączony ze swoim Ojcem, w Ogrójcu przeżywa lęk i prosi o odsunięcie kielicha, który ma wypić. Ale ten lęk nie paraliżuje Go i nie wycofuje z misji. Dla Jezusa kimś absolutnie pierwszym jest Jego Ojciec i miłość, którą od Niego otrzymuje. To ta miłość jest większa niż lęk i ona jest przyczyną naszego zbawienia. Szczepan traci swoje życie z tej samej miłości, naśladując swojego Pana i Boga. Za kim Ty idziesz w życiu? Kogo naśladujesz? Kogo chcesz naśladować?
3. „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony”. Łatwo nam być przy Jezusie leżącym w żłóbku, maleńkim dzieciątku, które wzbudza w nas tyle ciepłych uczuć. Dużo gorzej przychodzi nam być przy Jezusie krwawiącym w Ogrójcu, Jezusie biczowanym, maltretowanym; wreszcie Jezusie wiszącym na krzyżu. A najtrudniej przychodzi nam naśladować Go. Wytrwać do końca… od żłóbka po krzyż. Wpatrując się w małego Jezusa – chcesz iść z Nim do końca? Porozmawiaj z Nim o tym.