Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 14 lipca
Proś o łaskę bycia uczniem przynoszącym owoc nawrócenia.
Tekst: Mt 11, 20-24
Jezus przynagla do nawrócenia miasta, w których przebywał i głosił Królestwo niebieskie słowem i czynem. Przypomina, że ostateczną perspektywą chrześcijanina jest życie wieczne. Wina wymienionych przez Niego żydowskich miast polega na tym, że pomimo tak licznych cudów, nie uznali w Jezusie Mesjasza. Złe czyny mieszkańców Sodomy, Tyru i Sydonu, choć niezaprzeczalnie niegodziwe, nie są tak ciężkie jak świadome odrzucenie Boga objawiającego się w Jezusie.
Nawrócenie jest kluczowym zagadnieniem dzisiejszej Ewangelii. Wór pokutny i popiół są symbolami pokuty. Zastanów się, jak w swoim życiu przeżywasz pokutę? Czy na pewno nie jedzenie mięsa w piątek stanowi jedyną formę pokuty, jaką powinniśmy czynić? Nie znaczy to, że teraz koniecznie trzeba wprowadzić jakieś umartwienia dla ciała i dla ducha. Może wystarczy w inny sposób przeżywać ograniczenia, które spotykają nas w codzienności – nie możemy mieć wszystkiego, co chcemy; nie starcza nam czasu na sen, modlitwę, rozrywkę; miłość do bliźniego jest czasem bardzo trudna; nie jesteśmy tak doceniani, jakby życzyło sobie tego nasze ego; zawsze szukamy dla siebie siedzącego miejsce w autobusie, bo jesteśmy tacy zmęczeni… Wybierz jedną z rzeczy, która najbardziej uwiera Cię w codziennym życiu i zacznij ją przeżywać jako swoją pokutę. Jeśli nie wiesz, co wybrać, możesz zapytać się osoby, która Cię kocha. Spróbuj!