Może najpierw myśli o swojej śmierci i pociesza uczniów – nie traćcie ducha. Ale ma też na myśli śmierć każdego z nich. Po grzechu pierworodnym śmierć stała się dla człowieka trudnym doświadczeniem, napawała lękiem – bo grzech zniekształcił obraz Boga, w którego Ramionach znajdziemy się po drugiej stronie. Uświadom sobie, co rodzi się w Tobie, kiedy myślisz o swoim odejściu z tego świata. Spróbuj zobaczyć te uczucia, bez względu na to ile masz lat. Porozmawiaj o tym z Bogiem.
2. „…znacie drogę tam, dokąd idę”. Reakcja Tomasz na słowa Jezusa pokazuje, że nie rozumie on, o co chodzi. Myśli tylko o tej ziemskiej części życia, a Jezus mówi o całym życiu człowieka, tym na ziemi i tym po fizycznej śmierci. Jeżeli jesteśmy blisko Boga, pozwalamy się Jemu prowadzić, pokazywać nam Jego świat, wiemy jaki jest cel naszego wędrowania. Wiemy nie tylko w sensie wiedzy, ale również w sensie doświadczenia czym będzie nasze „później”. Zobacz jak wygląda Twoja droga poznawania Boga, kroczenia jego drogą. Nie ostatnie dni, ale może miesiące, lata, całe Twoje dotychczasowe życie. Jesteś w drodze… wiesz dokąd idziesz… widzisz, Kto Cię prowadzi… czego zatem się lękasz?
3. „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. Słowa „JA JESTEM” to przecież imię własne Boga. Imię, które objawił Mojżeszowi pod Synajem. Imię, którego Izraelici nigdy nie wypowiadali przez szacunek, zastępując je synonimami i opisowymi określeniami Boga. Zatem przez te słowa Jezus z jednej strony objawia swoją boską tożsamość, z drugiej pokazuje, że jedynie z Bogiem i w Bogu DROGA ma sens. Że tylko Bóg jest Objawicielem PRAWDY i że tylko On jest Dawcą i Podtrzymującym ŻYCIE. Poproś Go o wiarę i ufność dziecka, aby iść za Nim, słuchać Go i wszystko przyjmować z Jego ręki.