Wprowadzenie do modlitwy na środę, 1 czerwca
Tekst: 2 Tm 1,1-3.6-12
Proś o jeszcze lepsze współpracowanie z łaską Bożą.
Św. Paweł napisał dwa listy do Tymoteusza, jako do odpowiedzialnego za Kościół w Efezie. Nie był to łatwy teren misyjny dlatego, że tej wspólnocie zagrażało wiele niebezpieczeństw. Stąd wypływała szczególna troska Apostoła o kościół, który umiłował i o Tymoteusza, którego najprawdopodobniej sam ochrzcił i jemu powierzył zadanie bycia przełożonym.
W pozdrowieniu wstępnym św. Pawła porusza samoświadomość jego powołania i misji. Sam siebie nazywa apostołem, choć jego droga nawrócenia jest zupełnie inna od pozostałych uczniów. Doświadczenie spotkania z Bogiem żywym pod Damaszkiem było na tyle silne, że ukształtowało go już na zawsze. Odkąd odkrył życie płynące od Syna Bożego, przyjął je i jego mocą znosił wszystkie trudy i przeciwności. My również jesteśmy obdarzeni łaską Boga i życiem od Niego płynącym. Czy korzystamy z tych darów całkowicie? To pytanie może się wydać zbyt górnolotne, dlatego zachęcam Cię, byś przyjrzał się temu, jak korzystasz z codziennych darów, którymi jesteś obdarowany. Czy cieszysz się z pracy, jaką masz, z rodziny, z przyjaciół?
Paweł jest pewny darów otrzymanych od Ducha Świętego. Poprzez nałożenie rąk Tymoteusz otrzymał charyzmat kierowania kościołem lokalnym. My również w sakramencie bierzmowania poprzez namaszczenie i nałożenie rąk otrzymaliśmy pełnię darów Ducha. W liturgii Kościoła przeżyliśmy ostatnio Uroczystość Zesłania Ducha. Możesz zapytać się samego siebie, jak te dary wykorzystujesz? Czy widzisz w sobie owoce Jego działania? Czy Twoje życie dziś pełniejsze jest miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności i opanowania? Co możesz zrobić, by obietnica Ducha stała się Twoim codziennym udziałem?