Wprowadzenie do modlitwy na 26 Niedzielę zwykłą, 27 września
Tekst: Mt 21, 28-32
Prośba: o łaskę pamięci o wielkich dziełach Boga, które czyni w Twoim życiu.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Jezus znów opowiada przypowieść. Historia jest dość prosta do zrozumienia, a na jej podstawie Pan pragnie uprzytomnić starszyźnie Izraela jak bardzo nie chcą zmieniać swego życia (nawracać się) i słuchać Boga (niby słuchają, ale nie nic nie robią). Można badać święte księgi, ale samo badanie i roztrząsanie spraw zapisanych w tych księgach wcale nie musi zmieniać życia człowieka.
- W opowiastce Jezusa padają słowa o opamiętaniu się jednego z synów. Zatrzymaj się przy tym słowie. W Słowniku Języka Polskiego opamiętać się oznacza „odzyskać rozsądek”. To by znaczyło, że posłuszeństwo Bogu jest rozsądne. Tak przedstawia je Jezus, kiedy daje przykład syna, który nie chciał posłuchać ojca, ale potem „odzyskał rozsądek” i pomógł ojcu, gdy ten go prosił.
- W słowie „opamiętać się” zawiera się słowo „pamięć”. W Biblii jest ona bardzo ważna i też jest jakoś związana z dzisiejszym tekstem. Bóg ciągle mówił do Izraela, by pamiętał, co On dla niego zrobił (wyzwolił go z niewoli egipskiej), bo gdy zapomni – wtedy na pewno wróci do Egiptu (stanie się na nowo niewolnikiem). Człowiek bez pamięci będzie stale popełniał te same błędy.
- Drugi syn „opamiętał się”, bo może przypomniał sobie, ile dostał od ojca – wróciła mu pamięć otrzymanego dobra i postanowił choć w niewielkim stopniu być za nie wdzięcznym – przez pracę, jaką wykona dla ojca. Czy masz w sobie pamięć tego, co Bóg dla Ciebie zrobił… dzisiaj… w ostatni tygodniu… ostatnim czasie… całym życiu? Pamiętasz o dobru, jakie Cię spotykało i nadal spotyka? Co to w Tobie rodzi? Ta pamięć poprowadzi Cię do wdzięczności, a ona z kolei do wielkiej bliskości z Bogiem.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.
Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy (Ps 78), pamiętam ten psalm z Mszy Św. 14 września br. Już wtedy prosiłem o łaskę, bym zawsze pamiętał dobroć i hojność Pana, nigdy nie zapomniał o Jego miłości, delikatności wobec mnie i wyrozumiałości wobec moich występków. Boże, nie odbieraj mi tej pamięci, bo moja wdzięczność za Twoje łaski wówczas nie zgaśnie, pokój i wolność moja trwać będą, a Ty Boże będziesz blisko mojej duszy. Bardziej wdzięczni są ci, którym wiele darowano, a mniej ci, którym darowano mało. Ty Boże darowałeś mi wiele i każdego dnia czynisz wielkie dzieła. Dzięki Ci Panie i Chwała.