Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 28 czerwca 2025 r., Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Tekst: Łk 2, 41-51
Prośba: o łaskę przyjmowania rzeczywistości taką, jaka jest
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Synu, czemu nam to uczyniłeś? Józef i Maryja nie boją się być szczerzy przed Jezusem – pokazują swoje uczucia i emocje, otwarcie zadają Mu pytanie. Świadczy o ich bliskości, autentycznej relacji, która ich łączy. Nam czasem się wydaje, że nie można mieć do Boga pretensji, pytań, żalu. A Bóg pragnie nas autentycznych, z tym wszystkim co w nas jest. Dlatego warto przychodzić do Niego, ze wszystkim co w nas jest, co się dzieje w naszym sercu.
- Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Rodzice Jezusa przez pierwsze lata życia, byli najbliżej Niego, przebywali z Nim w codzienności. A jednak mimo to nie byli w stanie Go zrozumieć. Czy jest w Tobie zgoda na to, że nie zawsze rozumiesz działanie Boga i tego jak Cię prowadzi? Czy przyjmujesz ten brak zrozumienia z łagodnością wobec siebie?
- A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Maryja była bardzo pokorna – rozważała to, co się działo, próbowała zrozumieć, a może po prostu przyjąć, nie do końca rozumiejąc. Nie próbowała zmieniać rzeczywistości, ale z zaufaniem Bogu dawała sobie przestrzeń na spotkanie się z tym, co się dzieje w Jej życiu i odkrywanie tego z Nim. Czy dajesz sobie przestrzeń na zatrzymywanie się? Na przeżycie w swoim sercu różnych spraw, które dzieją się w Twoim życiu?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.