Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 8 czerwca

Tekst: Ps 121

Prośba: o zaufanie i powierzenie siebie Bogu

Przeczytaj uważnie słowa psalmu 121, daj sobie na to czas. Otwórz swoje serce, pozwól by te słowa mogły Cię poruszyć, dotykać.

• „Wznoszę swe oczy ku górom:
  skąd nadejść ma dla mnie pomoc?”

Do czego prowadzi Cię to pytanie? Co dzieje się w Tobie, gdy dzieją się rzeczy trudne, niespodziewane, niezrozumiałe? Ku czemu wznosisz oczy, do czego wyciągasz ręce? A może chowasz się, nie pozwalasz się dotknąć i odmawiasz przyjęcia pomocy? 

• „Pomoc moja od Pana,
  który stworzył niebo i ziemię.”

Tak pisze psalmista i być może wydaje się to oczywiste. Taka postawa jest jednak zawsze wyborem. Bóg, który stworzył niebo, ziemię, ale również Twoje serce, czeka z troską i pragnie Cię wspierać. Decyzja jest jednak po Twojej stronie – czy to w Nim będziesz chciał szukać pomocy? Wróć myślami do sytuacji, w której tak się właśnie działo. Gdy jest trudno, gdy panuje w Tobie zamieszanie, lęk, smutek – co pomaga Ci zwrócić serce ku Bogu? Co Cię na Niego zamyka?

• „Pan ciebie strzeże,
  jest cieniem nad tobą,
  stoi po twojej prawicy.”

Wczytaj się raz jeszcze w słowa psalmu. Porozmawiaj szczerze z Jezusem o tym, co dzieje się w Twoim sercu. Razem z Nim patrz na te przestrzenie, w których doświadczasz Jego opieki, ale też na to wszystko, co jest w Tobie przepełnione lękiem i brakiem zaufania.