Poniedziałek 13 maja
Tekst: J 16,29-33
Prośba: O łaskę żywej wiary
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Wierzymy, że od Boga wyszedłeś. Uczniowie już parę lat szli za Jezusem i stopniowo pogłębiali swą wiarę w Jezusa. Są teraz pełni zapału, wydaje im się, że ich wiara jest niezachwiana. Przypomnij sobie swoją drogę do wiary. Jej etapy, najważniejsze momenty. A teraz – co możesz powiedzieć o swojej wierze?
- Oto nadchodzi godzina (…) że się rozproszycie. Jezus trochę studzi emocje uczniów zapowiadając, że ich wiara przejdzie kryzys, że zwątpią i się rozproszą. Ma na myśli czas Swojej Męki, Prawdopodobnie pamiętasz w swoim życiu chwile, gdy wydawało się, że Twoja wiara jest bardzo silna, niemal namacalnie odczuwaleś obecność Jezusa. Św. Ignacy nazywał takie chwile pocieszeniem. Jednak Jezus uprzedza uczniów, że nie jest to na ziemi stan stały, że przyjdą trudne chwile, próby, także dla ich wiary. Nie mówi tego żeby ich straszyć. Uprzedza ich tylko, aby byli przygotowani na to. Aby, gdy taki czas nastąpi, nie zwątpili w sens swojej drogi. Jeżeli obecnie doświadczasz żywej, niemal namacalnej wiary, bliskości Jezusa, to przygotuj się na to, że ten stan może się zmienić, nie przestrasz się wtedy, Jezus Cię nie opuści. A jeżeli masz teraz trudny czas, Bóg wydaje Ci się daleki, to pomyśl, że to minie i po prostu trwaj.
- Odwagi! Ja zwyciężyłem świat. Idąc za Jezusem my też zwyciężymy. Pomimo trudności, pomimo kryzysów. Pamięć o tym jest ważna zwłaszcza wtedy, gdy wydaje nam się, że jesteśmy sami, a wiara wydaje się martwa. Wtedy tym bardziej trzeba trzymać się Jezusa, wbrew temu co odczuwamy. „Odwagi”, niech te słowa towarzyszą nam zwłaszcza wtedy gdy jest bardzo trudno.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.