Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 15 lutego
Tekst: Mk 8, 11-13
Prośba: o łaskę zgody na Boży sposób działania i Boży czas czynienia znaków
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Dzisiejsza Ewangelia mówi o tym, że Jezus nie uczynił znaku i odszedł. Bo faryzeusze chcieli znak „na zawołanie”, a nie po to, żeby uwierzyć w Jezusa. Traktowali Go jak czarodzieja, a nie Boga. Ile razy ja traktuję Boga jak tego, który ma w moim życiu uczynić cud? A sama niewiele chcę w życiu zmienić. Nie chcę się wysilać. A kroczenie za Jezusem wymaga wysiłku, często zaparcia się siebie, wpatrzenia w Niego, a nie w siebie i swoje słabości.
- Popatrz jak Jezus odpływa na drugą stronę nie wypowiedziawszy ani słowa do faryzeuszów. Spróbuj zobaczyć jak oni wyglądają podczas tej sceny. Oto nie zostało spełnione ich życzenie, zostali jakby zlekceważeni przez Jezusa. A jak Ty się zachowujesz, kiedy Bóg milczy? Kiedy czujesz jakby nie słuchał Twoich modlitw?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.
„Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.”
Prawdziwa mądrość zapewni jedność, nie świecidełka. Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie, W boleści sercu zadanej.