Wprowadzenie do modlitwy na Niedzielę Wniebowzięcia NMP, 15 sierpnia
Tekst: Łk 1, 39-56
Prośba: o taką radość, jaką ma Chrystus zmartwychwstały.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Nie mamy tekstu, który mówiłby o wzięciu do nieba Niepokalanej Dziewicy. Kościół więc daje nam tekst, który wyraża tę tajemnicę inaczej – biorąc całe Misterium Zbawienia pod uwagę.
- Maryja udaje się w góry. Jej droga zawsze jest w górę, ku górze, ku temu, co Niebieskie. Czy Twoja droga jest również w górę? Co to oznacza dla Ciebie?
- Idzie ona na spotkanie. Niebo jest spotkaniem. Jest relacją z Chrystusem. Maryja, idąc do Elżbiety, nosi pod sercem Zbawiciela Świata, Wcielonego Boga. Jest z Nim zjednoczona. Słowo zakorzeniło się w Niej, nosi Je pod sercem. Niesie to Słowo swojej krewnej. Jej życie całe jest darem.
- Głos pozdrowienia Maryi sprawia poruszenie w łonie Elżbiety i Duch Św. napełnia ją. Pozdrowienie to przywitanie, to pragnienie i życzenie dobra dla drugiego, to życzliwość, serdeczność, otwartość, łagodność i wsparcie. Czy Twoje słowa niosą to również bliźnim?
- Maryja wielbi Boga za wielkie rzeczy, jakie czyni dla niej, a przez nią dla innych. Niebo jest uwielbianiem Boga. To najbardziej bezinteresowna modlitwa. Uwielbiamy Go w tym, co On dla nas uczynił i czyni. Uwielbianie Boga łączy nas coraz bardziej z Nim, który nie przestaje dawać siebie nam w całości. Niebo nie jest jedynie byciem (życiem) po śmierci doczesnej. Niebo jest przyjmowaniem Boga teraz, przyjmowaniem Jego w całości i dawaniem siebie w całości innym.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.