Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 23 października

Tekst: Ef 4, 1-6

Prośba: o odkrycie na nowo do czego powołuje mnie Pan

Myśli pomocne w rozważaniu:

• abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani
  Apostoł Paweł kieruje wzrok Efezjan na ich powołanie. To zdanie, choć wydaje się bardzo proste, kryje za sobą wielość treści. Czym jest moje powołanie? Jak rozumiem to, by przeżywać je godnie? Do czego wzywa mnie dziś Pan? Przyjrzę się temu, co pojawia się we mnie, bez oceniania.
• z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości
  Gdy patrzę na moją codzienność (np. życie rodzinne, moją pracę i zadania, które wykonuję) czy mogę powiedzieć, że jest w nich cichość, pokora, cierpliwość? Czy znoszę innych w miłości? Jak mogę odnieść to do swojego życia, konkretnie? Czego mi dziś najbardziej brak? Poproszę Pana by wypełniał moje braki i pokazał co mogę zrobić by być coraz bardziej człowiekiem pełnym Jego pokoju.
• zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie
  Jezus wybrał właśnie mnie. Wybrał i powołał na świadka nadziei w świecie. Czy to powołanie wypełniam? Czy raczej zagłuszam je w sobie, znajduję wymówki?
  Paweł mówi dalej, że Pan działa przez wszystko i we wszystkich. Czy wierzę w to, że działa również przeze mnie? Opowiem Jezusowi o moich wątpliwościach, pragnieniach, tęsknotach, lękach.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.