Wprowadzenie do modlitwy na środę, 23 lipca, św. Brygidy Szwedzkiej, patronki Europy

Tekst: Ga 2, 19-20

Prośba: o łaskę życia wiarą w Jezusa – konsekwentnie, do końca.

Myśli pomocne w rozważaniu:

Ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża.

• Dzisiejsze dwa wersy ze słowami św. Pawła, natchnionego przez Ducha, są bardzo głębokie, nasycone znaczeniem. Paweł robi wszystko, by żyć dla Boga. To istota wszelkich jego wyborów. Odważa się wręcz napisać, że z Chrystusem został przybity do krzyża. Oczywiście nie w sposób bezpośredni, bo Paweł nawraca się później. On z Chrystusem do krzyża przybił starego człowieka z jego starym sposobem postępowania (nawet i także tym religijnym). Przybił tam to, że „wie”, że jest porządnie „wykształcony” w Prawie żydowskim, że bliźnim jest jedynie Żyd, jak wierzyli Żydzi  (idzie do pogan), że tylko przestrzeganie Prawa daje życie (a nie Bóg, który jest Dawcą życia i obdarowuje nas Jego łaska, a nie zasługi). Można wiele wymieniać. Ukrzyżował starego człowieka, który chciał po swojemu, który wiedział lepiej, który sobie na wszystko zasłużył i mu się stąd należało.

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. 

• Paweł tak bardzo utożsamia się z Chrystusem, że pisze szokujące słowa. Żyje on i nie on. W nim żyje Chrystus. Co to oznacza? Że jego sposób życia jest dokładnie taki sam jak Chrystusa. Że jego wybory są wyborami Chrystusa. Tu nie chodzi o pychę Pawła: on po prostu całym sobą stara się żyć jak Chrystus. Wzór ma w Ewangelii – w tym, czego sam Chrystus go nauczył, co mu pokazał. Wsłuchuje się w delikatny głos Ducha w sobie i idzie za Nim.

Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.

• On dalej żyje na tym świecie, ale jego życie, wybory, decyzje, postępowanie, sposób myślenia – są nie z tego świata. O tym Jezus mówił tuż przed śmiercią, że On sam nie jest z tego świata i ci, którzy za Nim idą  – również. Idą za Nim, tzn. żyją tak, jak Jezus. Żyją logiką Bożą, a nie logiką tego świata: logiką zemsty, podziałów, nieprzebaczenia, dbania jedynie o siebie i swój dobrobyt, itd. Logika Pawła jest jasna – skoro Jezus wydał siebie za mnie i uwolnił mnie z logiki świata (która niszczy nas od środka co jest widoczne również na zewnątrz) to chcę żyć Jego logiką. Konsekwentnie, do końca żyje właśnie w taki sposób. Nie przestając być człowiekiem z krwi i kości, który ma także trudne momenty, np. kiedy ze swoim przyjacielem i współpracownikiem misji, Barnabą, pokłócili się i rozstali (zdaje się na zawsze) – to nie przeszkodziło zostać im wielkimi świętymi. Albo kiedy trudno mu nosić oścień, który Pan mu pozostawił. Postawił wszystko na Jezusa, całego siebie. I o to chodzi w naszym życiu.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.