Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 19 września
Tekst: Łk 8,16-18
Prośba: o odwagę mądrego dzielenia się wiarą tam, gdzie Bóg mnie stawia
1. Jezus mówi symbolami, ale o rzeczy bardzo konkretnej – o dojrzałym świadectwie chrześcijanina. Poprzedzająca dzisiejszy fragment przypowieść o siewcy wprowadza w tematykę głoszenia Słowa Bożego, obfitego zasiewania tam, gdzie jest się posłanym bez kalkulowania, jaki będzie plon. Jednak mowa jest o tym, że siewca wyszedł siać i z kontekstu można się domyśleć, że na uprawioną rolę. A że siał obficie – ziarno padało w różne miejsca. Właściwością ziarna jest kiełkowanie – jeżeli napotka minimum sprzyjających warunków – wypuści korzenie i liście. Co dalej się wydarzy jest zależne od gleby.
2. Dziś Jezus mówi o owocu tego siewu – o wierze tego, kto usłyszał Słowo i pozwolił mu zaowocować. Ktoś kiedyś głosił nam Słowo, ono wzrastało i owocowało. To, jaka jest teraz nasza wiara wynika z tego, że kiedyś Słowo nas dotknęło i napotkało jakąś glebę. Pomyśl przez chwilę o tych, którzy byli u początków Twojej drogi wiary. Kto to był? Co zawdzięczasz tym osobom? Dziękowałeś za nie Bogu? Dziś Jezus zaprasza do tego, żeby nie chować swojej wiary gdzieś w kącie, ale pozwolić jej oświecać drogi tych, których mamy na naszej drodze życia. Jak zachowujesz się, kiedy ktoś pyta Cię o Twoją wiarę? Co robisz z tym owocem, który teraz zbierasz? Porozmawiaj o tym z Bogiem. Zapisz najważniejsze wnioski z dzisiejszej modlitwy.