Wprowadzenie do modlitwy na 24 Niedzielę zwykłą, 13 września

Tekst: Mk 8, 27 – 35

Prośba: o łaskę pójścia za Chrystusem.

Zatrzymaj się kolejny raz w życiu nad pytaniem Jezusa o to, za kogo Go uważają inni. Jest wiele opinii o Nim, ale czy któraś z nich dotyka „sedna”? Czy można formułować opinię o kimś, kogo się nie zna z bliska, lecz tylko przygląda z daleka? Czy można tak naprawdę poznać kogoś, w życie którego się nie jest zaangażowanym? Stąd o innych możemy wyrażać opinię tylko na temat ich zachowania, ale nie intencji. Widzimy wtedy i osądzamy to, co jest powierzchowne. I mamy do tego prawo, lecz warto pamiętać i to rozważyć, że nawet, gdy ta opinia jest negatywna, nie może być totalna (całkowicie odrzucająca człowieka), bo po prostu go nie znany. W jaki sposób znasz Jezusa? Z czego to się u Ciebie bierze?

Jezus mówi o tym, co Go czeka i jaki los Go spotka. Piotr po swoim wyznaniu (z którego może nawet był dumny) nie rozumie Jezusa i reaguje po ludzku, chcąc „chronić” Jezusa przed tym, co Go może spotkać. Może nawet nie dowierza, że to jest realne. Jezus jest przecież nauczycielem, którego słuchają tłumy, widzą Jego znaki i cuda i nie pozwolą Mu zginąć. Dostaje mocną reprymendę „Zejdź mi z oczu, szatanie”. To odwołanie się do tego, kto za kim ma iść. Bo jeśli Jezus posłuchałby Piotra, wtedy wyszłoby, że to Piotr powołał Jezusa i Piotr ma prawo Mu mówić, jak żyć i jak zbawić świat. Jezus się na to nie zgadza i wraca do początków Jego powołania. Słowa „Zejdź mi z oczu” oznaczają „nie zasłaniaj mi drogi, to ja wiem lepiej, jak iść, a ty wróć do szeregu, czyli idź za Mną”. Nazywa Piotra szatanem, nie w znaczeniu, jakoby Piotr był opętany, lecz szatan oznacza tego, który dzieli. Jakby Piotr chciał oddzielić Jezusa od Jego misji. Tymczasem Jezus przyszedł, aby wypełnić posłannictwo aż do końca. Czy chcesz iść za Jezusem aż do końca? Czy może, jak Piotr, często wyznaczasz sam Mu miejsce, w które On miałby się wpasować?