Wprowadzenie do modlitwy na Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, 2 listopada.
Tekst: Psalm 27
Prośba: o przebywanie z Bogiem teraz i w wieczności.
Dzisiejsza liturgia słowa jest bardzo bogata, ponieważ kapłani mogą dziś odprawiać aż trzy msze święte w intencji zmarłych. Psalm 27 usłyszymy między czytaniami w czasie pierwszej mszy świętej. Refren który będziemy powtarzać, to: W krainie życia ujrzę dobroć Boga. Te słowa mogą mi towarzyszyć w ciągu całego dnia, mogę wracać do nich także w czasie oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych, gdy będę modlić się na cmentarzach, wspominać moich bliskich zmarłych.
Kraina życia. Bóg jest jedynym dawcą życia i od Niego pochodzi wszelkie życie. On sam jest Życiem. Kraina może być krainą życia tylko wtedy, jeśli będzie w niej przebywał Bóg. Czy więc muszę czekać na śmierć, żeby przebywać w krainie życia? Czym jest dla mnie niebo? Co to za miejsce? Jak sobie je wyobrażam? Czego brakuje mojej codzienności, żeby stałą się „krainą życia”?
Ujrzę dobroć Boga. Teraz, dopóki żyję w ciele wiele rzeczy jest przede mną zakrytych. Nie widzę wyraźnie, często nie rozumiem sensu. Święty Paweł pisze, że
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. (1 Kor 13,12)
Dziś niektóre sytuacje mogą wyglądać na zaprzeczające dobroci Boga. Największym wyzwaniem dla mojej wiary jest przyjąć, że Bóg mnie kocha. Bezwarunkowo. Zawsze. I że tak samo kocha moich bliskich i każdego człowieka. Dzisiaj Bóg w swoim słowie zapewnia mnie, że przyjdzie taki dzień, kiedy Jego Miłość stanie się oczywista, że nie potrzebna będzie już wiara i nadzieja, a pozostanie tylko Ona. Miłość, która zawsze chce mojego dobra. Tej Miłości chcę dziś powierzać tych, za którymi tęsknię, a którzy już widzą jaśniej. A także siebie, żebym już teraz umiała Ją przyjmować.