Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 7 stycznia
Tekst: 1 J 3,22-4,6
Prośba: o żywą wiarę w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego
1. W naszych modlitwach do Boga wyrażamy różne nasze pragnienia i potrzeby. Pomyśl przez chwilę jakie są Twoje modlitwy, czego jest w nich więcej: próśb, dziękczynienia czy uwielbienia Boga? Św. Jan pisze dziś, że nasze modlitwy mogę być zawsze wysłuchane, ale pod jednym warunkiem: jeżeli będziemy żyli Bożymi przykazaniami. Przypomina też o tym, co jest fundamentem naszego bycia jedno z Bogiem – wiara w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, uznawanie, że On jest Prawdziwym Bogiem i Prawdziwym Człowiekiem. Okres Bożego Narodzenia przypomina nam szczególnie o tym, że Bóg stał się człowiekiem. Jakie znaczenie ma to dla Ciebie osobiście?
2. W życiu każdego z nas są takie osoby, które wywarły znaczący wpływ na to jak postępujemy, jak myślimy, jak się zachowujemy. Pomyśl o takich osobach w Twoim życiu. Kto to jest/był? Jakie znaczenie ma dla Ciebie fakt spotkania tej osoby? Co w Tobie pozostawiło? Przypomnij sobie teraz to, jak te osoby mówiły o Bogu. Czy w ogóle coś o Nim mówiły? Osobą, wobec której nie można pozostać obojętnym jest Jezus Chrystus. Św. Jan mocno to podkreśla. Zapewne wiele razy w życiu stawiano Ci pytanie o to kim jest dla Ciebie Jezus? Jakich udzielałeś odpowiedzi? Zadaj je sobie po raz kolejny i spróbuj na nie odpowiedzieć. Bądź szczery przed sobą.
3. Jesteśmy z Boga, a zatem nie zaspokoimy naszego serca gdziekolwiek indziej, tylko w Bogu. Popatrz na Twoją historię zaspokajania tego głębokiego pragnienia, jakie jest w Tobie. Czy pamiętasz, kiedy uświadomiłeś sobie, że szukasz zaspokojenia w różnych miejscach i go nie znajdujesz? Kiedy dotarło do Ciebie, że jedynie w Bogu uspokoisz swoje serce? Co jeszcze przeszkadza Ci spocząć w Bogu? Św. Jan pisze, że Bóg jest w Tobie, więc dlaczego szukasz Go na zewnątrz siebie?