Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 5 czerwca
Tekst: Mk 12, 38-44
Prośba: o serce, które będzie otwarte i hojne wobec Boga i ludzi.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Usiądź wśród tłumu i posłuchaj słów Jezusa, kiedy przestrzega przed uczonymi w Piśmie. Co wzbudzają w Tobie te słowa? Oni znają Pismo, ale czy znają życie? Znają Pismo, ale czy wcielają słowo w czyn? Jezus pokazuje ich czyny, pod którymi kryją się konkretne intencje. Jezus zna serce człowieka. Uświadom sobie swoje intencje. Czy masz w sercu takie rzeczy, sprawy, o których nie chciałbyś Mu powiedzieć? Intencje, których może się wstydzisz i idące za tym czyny?
- Te czyny uczonych wyraźnie wskazują, że dbają oni o siebie. Lubią rzeczy, które łechcą ich reputację i dobre mniemanie o sobie. Chcą na zewnątrz uchodzić za pobożnych i bogobojnych, ale wewnątrz wcale tacy nie są. Robią tak a nie inaczej, bo chcą coś z tego mieć dla siebie. Pobożność i dobroczynność jest tylko przykrywką dla prawdziwych intencji, których na zewnątrz nie widać, a które Jezus zna i ujawnia.
- Inaczej jest z wdową. Usiądź wraz z Jezusem przy skarbonie, patrz i słuchaj słowa, które wypowiada. Wdowa jest bardzo uboga zewnętrznie, ale bardzo bogata wewnętrznie. Oddaje bowiem wszystko Bogu w tym geście wrzucenia całego swego utrzymania do skarbony. Uczeni w Piśmie bardziej dbali o siebie i swoje intencje ukrywali za pomocą różnych czynów, które stawały się zasłoną dla ich serca. Wdowa zaś swoim gestem odsłoniła serce hojne i dbające o innych. Dwie postawy – do której Ci bliżej? Stań w prawdzie, ale także w pokorze przed Bogiem, bo z naszej słabości nie umiemy ofiarować się Jemu w całości, jak On się nam ofiarowuje. Wypowiedz przed Nim swoje pragnienia, które teraz budzą się w Tobie.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.