Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 20 lutego
Tekst: Iz 58,1-9 i Mt 9,14-15
Prośba: o łaskę odnalezienia Bożego sensu wyrzeczenia i postu
1. Post. Czym jest? Jak i dla-czego jest podejmowany? Obydwa dzisiejsze czytania pomagają odnaleźć głębsze znaczenie tej praktyki. Dla Żydów to wyraz żalu, pokuty. Podejmowany po doświadczeniu klęski, jako żal za grzechy, aby ubłagać Boże miłosierdzie. Dla chrześcijan wyraża nie tylko ból z powodu oddalenia Boga. Ma być także przepełniony wiarą i nadzieją w obecność Boga w Kościele i podejmowany ze względu na Niego. Czy w Twoim życiu jest miejsce na wyrzeczenie, na rezygnację z czegoś co jest dobre, ale niekonieczne do życia? Jeśli tak, to zobacz, co jest jego motywem? Ze względu na kogo lub co je podejmujesz? Gdzie jest Twoje serce w tych działaniach?
2. Post nie ma być praktyką samą w sobie. Ma przybliżać człowieka do Boga. Powinien otwierać na jakieś dobro. Chociażby rezygnacja z pokarmu dobrze jeśli jest połączona z pomocą tym, którzy głodują. Ograniczenie oglądania telewizji czy surfowania w Internecie ma stworzyć przestrzeń do spotkania z Bogiem, samym sobą a także z drugim człowiekiem – szczególnie z tym, który tego potrzebuje. Do czego Ciebie doprowadza podejmowana praktyka postu?
3. Wczytaj się szczególnie w dzisiejsze pierwsze czytanie. Prorok mówi te słowa do Ciebie osobiście. Jak je rozumiesz? Co rodzą w Twoim sercu? Czytaj je powoli, smakując ich treść. A jeśli nie czujesz smaku, trwaj w wierności Bogu i dawaj Mu czas na to, by mógł zrywać kajdany, które może są w Twoim życiu, rozwiązywać więzy, które może Cię zniewalają. By przemieniał Twoje serce, abyś umiał dzielić się dobrem z tym, który tego potrzebuje. Bądź wierny czasowi modlitwy, który wyznaczyłeś bez względu na to jak ta modlitwa wygląda w Twoich oczach.