Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 30 stycznia
Tekst: Hbr 11, 1-2. 8-19 oraz Mk 4, 35-41
Prośba: o wiarę i zaufanie Temu, który Cię stworzył i miłuje.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Wiara jest dowodem rzeczywistości, których nie widzimy. Jaki to dowód, skoro wiara to nie pewność? Z jednej strony byłoby to jakieś odczucie wewnętrzne, któremu zaufaliśmy i na którym budujemy życie. Z drugiej strony i zarazem jest decyzją, by – właśnie – uwierzyć słowu, które ktoś do nas mówi, choć jeszcze nie widzimy, by to słowo miało się spełniać.
- W wierze więc jest także element oczekiwania. Autor listu do Hebrajczyków o tym pisze. Abraham oczekiwał spełnienia obietnicy. Potrzebna jest cierpliwość i ciągłe powracanie do wypowiedzianego słowa obietnicy, choćby okoliczności zewnętrzne temu przeczyły.
- To oczekiwanie na spełnienie ma jeszcze jeden aspekt – wybrania jednej rzeczy i rezygnacji z drugiej. Abraham przybył do Ziemi Obiecanej i mieszkał w namiocie, ale oczekiwał, że Bóg zbuduje mu miasto postawione na solidnym fundamencie. Coś mogę mieć teraz, ale rezygnuje z tego, bo wierzę, że przyjdzie coś lepszego. Wszyscy dążymy do ojczyzny niebieskiej.
- Wiara pozwoliła Abrahamowi ofiarować Bogu swojego jedynego syna, którego przecież tenże sam Bóg mu podarował. Ta wiara była połączona z niezwykłym zaufaniem Bogu – że całe jego życie jest w Jego ręku. Wiara poprowadziła go do takiego życia, że gotów był Bogu oddać wszystko. A Bóg nie chciał ofiary z Izaaka, bo sam znalazł rozwiązanie tego, co nierozwiązywalne. Bóg pragnął całego Abrahama. Ze wszystkim. Wiara oddaje siebie w całości, bez reszty, nawet to, co najbardziej kocha na świecie. A to wszystko na rzecz miłości jeszcze większej.
- W tym kluczu popatrz na sytuację z Jezusem w łodzi. On wyrzuca swoim uczniom brak wiary. Spotkaj się z nimi wszystkimi w łodzi, posłuchaj, o czym mówią, rozważ to w swoim sercu. Czym rozpala się Twoje serce do Jezusa?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.
Pan chcial całego Abrahama, chce też mnie całą. Oddałam Mu to co mi pokazał. Jezus powiedział
Ja Jestem. Amen