Wprowadzenie do modlitwy na 2 Niedzielę Wielkiego Postu, 25 lutego
Tekst: Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18 oraz Mk 9, 2-10
Prośba: o łaskę zaangażowanego słuchania Boga i bycie Mu posłusznym.
Myśli pomocne w rozważaniu:
«Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę»
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich.
- Dwie góry. Na jednym pagórku Abraham ma ofiarować swojego jedynego syna. Na górze zaś Ojciec objawia chwałę swojego jedynego Syna, ujawnia to, kim On jest. Bóg – Człowiek. Uświadom sobie wszystkie pagórki i góry, na których objawiał Ci się (ciągle objawia) sam Bóg. W jaki sposób to robi?
- Na górze Tabor Jezus przemienia się wobec swoich trzech wybranych uczniów. Na kraju Moria Bóg pozwala na przemianę Abrahamowi, kiedy jest próbowany i potrzebuje mocno skonfrontować się z tym, jaką ma relację ze swoim jedynym Synem. Potrzebuje ostatecznie zobaczyć, kto jest dla niego najważniejszy – czy Bóg, czy też syn, którego otrzymał od Boga jako obietnicę. Czy ważniejszy jest dar, czy też Dawca? A co dla Ciebie jest w życiu ważne? Kto jest dla Ciebie ważny, najważniejszy, JEDYNY?
I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
- Uczniowie obok Jezusa widzą dwóch potężnych proroków, na których opierał się Izrael. Mojżesz to ten, który rozmawiał z Bogiem wśród grzmotów góry Synaj. Od niego otrzymali Prawo. Eliasz zaś to prorok spuszczający z nieba ogień; zabił setki fałszywych proroków, a równocześnie ucieka przed jedną kobietą. Eliasz wyobrażał sobie, że Bóg objawia się tylko w mocnych znakach, grzmotach, wichurach, itd., a tymczasem spotyka Boga, który przychodzi do niego w „powiewie łagodnego wietrzyku”. To sam określenie występuje jeszcze raz: po grzechu człowieka, kiedy Bóg również jako taki przychodzi do upadłego człowieka (a ten ucieka przed Nim i chowa się w krzakach, jakby był groźny). I ci dwaj prorocy ukazują się z Jezusem, który idzie na mękę, który swoją moc pokaże w „porażce” krzyża, w słabości. Jakiego Boga Ty spotykasz w swojej codzienności?
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga…
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!»
- To wszystko jest bardzo ważne dlatego, że jak postrzegasz Boga (jaki Jego obraz nosisz w sobie) w takiego Boga wierzysz i tak też żyjesz. Jeśli więc chcesz zobaczyć, w jakiego Boga wierzysz, jak postrzegasz Boga i Go przeżywasz (a nie tylko deklarujesz), to zobacz, jaki jesteś wobec bliźnich, jaki jesteś wobec samego siebie, co myślisz o sobie czy o innych. Boisz się, czy jesteś ufny? A może to i to? Wtedy bowiem taki sam jesteś wobec Boga. Może być, że w części ufny, a w części bojący się Go. A czego najbardziej się w Nim boisz? I czy za Bogiem, w którego wierzysz, pragniesz iść, słuchać Go i być Mu posłusznym? Do tego wzywał Ojciec uczniów na górze Tabor – JEGO SŁUCHAJCIE!
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.