Ps 19
I. Na początku modlitwy uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. On jest zawsze obecny przy Tobie. Po uczynieniu znaku krzyża poproś Go o łaskę skupienia na modlitwie, a także tego, by to Duch Święty tę modlitwę prowadził i usuwał wszelkie przeszkody, wszelkie zakłócenia w niej oraz by Twoje myśli, zamiary i decyzje oczyszczał i kierował ku większej chwale Boga.
II. Wchodząc w modlitwę przypomnij sobie tekst, który będziesz rozważał (możesz go jeszcze raz przeczytać), a następnie zaangażuj wyobraźnię. Wejdź w daną scenę wyobraźnią. Zobacz osoby biorące w niej udział: Jezusa Zmartwychwstałego i Apostołów. Zobacz, co robią, posłuchaj, o czym rozmawiają. Zobacz w danej scenie również siebie? Kim tam jesteś? Co mówisz? Co robisz?
III. Poproś teraz Pana o szczególny owoc tej modlitwy. Dziś poproś szczególnie o łaskę przyjęcia Emmanuela – Boga z nami.
1. Niebiosa głoszą chwałę Boga… Noc i dzień, cała ziemia i niebo opowiadają o swoim Stwórcy, a ich mowa nie jest poza zasięgiem naszego słuchu czy zrozumienia. Stworzenie zawiera w sobie jakby podpis Boga. To oznacza, że możemy – patrząc na świat – zrozumieć, że został powołany do istnienia przez kogoś, kto jest nieporównanie większy. Istnienie Boga, Jego moc i chwała są nam obwieszczane przez każdy poranek i każdy zmierzch, to znaczy przez wszystko, na co codziennie spoglądamy i czego dotykamy. To wszystko jest świadectwem, znakiem troski Boga o każdego z nas. Czy zdarzyło Ci się odczytać w tym, co Cię otacza, słowa Boga do Ciebie? Spróbuj spokojnie pomyśleć o ostatnich dniach i znaleźć w nich znaki Jego miłości. A gdzie znajdziesz Jego działanie czy słowa, tam znajdziesz Jego samego.
2. Słońce, któremu został na ziemi rozpięty namiot, było przez Ojców Kościoła rozumiane jako opis wcielającego się Syna Bożego. Bóg, który rozpina namiot pośród swego ludu, to Bóg, który jest pośród niego obecny, który raduje się przychodząc do swoich. Nic się nie skryje przed żarem tego słońca – mówi Psalmista. Ten Bóg i wszystko, co od Niego pochodzi (słowo, Prawo, nakazy…) są cenniejsze od najczystszego złota i słodsze niż miód. Pozostań przy tych trzech obrazach: przy jasności i cieple słońca, splendorze i bogactwie złota oraz przy słodyczy i umacniającym działaniu miodu. Spróbuj poprzez te obrazy dostrzec Emanuela – Boga z nami i to wszystko, co jest Jego obietnicą dla Ciebie.
Na koniec porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – radości, pokoju, bezpieczeństwa, ale również smutku, obawy, lęku. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś, lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem.
Na zakończenie pomódl się słowami: Ojcze nasz…
Zachęcamy, byś zapisał sobie refleksje po modlitwie, jakieś szczególne poruszenia czy myśli, które będą takim swoistym dziennikiem duchowym z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.