Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 17 czerwca 2023 r.
Tekst: Łk 2, 41-51
Prośba: o prostotę serca
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Synu, czemu nam to uczyniłeś? Rodzice Jezusa nie wiedzą, co Nim kierowało, kiedy zamiast wracać z nimi do domu, poszedł do świątyni i tam rozmawiał z nauczycielami. Kiedy w końcu Go znajdują zadają Mu to pytanie, które brzmi trochę jak wyrzut. Ale świadczy o ich zażyłości, bliskości, relacji, która ich łączy. Czy masz odwagę pytać Jezusa dlaczego do czegoś dopuścił, dlaczego coś się wydarzyło? Czy masz odwagę być przed Nim prawdziwy, z wszystkimi uczuciami i emocjami, które są w Tobie, nawet tymi trudnymi jak złość, gniew, irytacja, wstyd?
- Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Maryja z Józefem doświadczyli w swoim życiu wielu niezwykłych wydarzeń: zwiastowanie, poczęcie z Ducha Świętego, spotkania z Aniołem. Wychowywali Jezusa, byli z Nim w Jego codzienności. A mimo to, gdy mówi, że przecież to powinno być oczywiste, że powinien być w tym, co należy do Jego Ojca, oni nie zrozumieli. Jakie uczucia Ci towarzyszą, gdy czegoś w swoim życiu, szczególnie duchowym nie rozumiesz? Może już tyle rekolekcji odprawiłeś, tyle mądrych książek przeczytałeś, modlisz się, medytujesz – wydaje Ci się, że jesteś blisko, a jednak nie rozumiesz… Czy pozwalasz sobie na to, że nie wszystko zrozumiesz? Czy przyjmujesz to?
- A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Pokora Maryi, która w cichości swojego serca kontemplowała życie Jezusa, zbierała to, czego z Nim doświadczała. Może nie rozumiała tego wszystkiego, ale w swojej prostocie po prostu to przyjmowała. Być może właśnie dzięki temu miała siłę, by iść za Jezusem na Golgotę, wierząc, że to nie jest koniec, a dopiero początek…
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.