Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek 17 lutego 2025
Tekst: Mk 8,11-13
Prośba: O oczy i serce potrafiące dostrzegać Boże cuda.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- (…) domagali się od Niego znaku. Jezus uzdrawiał, rozmnożył chleb, wino, ale dla faryzeuszy to było za mało. Chcieli efektownego znaku, czegoś nadzwyczajnego, w dzisiejszym języku określilibyśmy, że czegoś sensacyjnego. Zarazem prawdopodobnie nie wierzyli w możliwość takiego znaku, wystawiali Jezusa na próbę przekonani, że takiego znaku nie będzie. I Jezus ich „nie zawiódł”. Nie dlatego, że nie miał takiej mocy, tylko dlatego, że ich intencje były nieczyste. Chcieli udowodnić, że Jezus nie ma żadnej mocy. Ludzie często poszukują rzeczy nadzwyczajnych, niezwykłych objawień, efektownych uzdrowień i innych cudów. Jezus pragnie, żebyśmy swoją wiarę opierali na Jego Słowie, a nie na nadzwyczajnościach.
- Tęskniąc, czasem podświadomie za nadzwyczajnymi znakami często nie zauważamy codziennych małych cudów. Cały stworzony przez Boga świat, który codziennie widzimy jest cudem. Cudem jest każdy uśmiech, każde dobro, które nas spotyka. Rozejrzyj się wokół, pomyśl o ostatnim dniu, ile cudów potrafisz dostrzec?
- Znakiem jest sam Jezus. Pojawił się na ziemi jako Człowiek, abyśmy poprzez Niego mogli dostrzec Boga, którego nikt nigdy nie widział, Boga, Którego nie możemy dotknąć zmysłami ani pojąć umysłem. Znakiem mocy Bożej jest Zmartwychwstanie. Znakiem Bożej Miłości i Bożego przebaczenia jest każdy sakrament. Porozmawiaj o tym z Jezusem, poproś o wiarę w Jego obecność w tych wszystkich znakach.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym. wszystkim, co , Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie