Wprowadzenie do modlitwy na środę, 14 listopada
Tekst: Tt 3, 1-7 oraz Łk 17, 11-19
Prośba: o łaskę oddawania chwały Bogu całym swoim życiem.
1. Jezus idzie do serca Izraela – Jeruzalem, przechodząc przez pogranicze Samarii i Galilei. Jezus idzie „po granicy”, a więc po linii, łączącej jakieś dwa terytoria. Tam spotyka dziesięciu trędowatych, których egzystencja również odbywa się na granicy: życia i śmierci. Pragną uzdrowienia, pragną litości od Jezusa, którego nazywają Mistrzem. Przypatrz się tym osobom, posłuchaj tego, co mówią: trędowaci i Jezus. Znajdź się przy tych osobach i poczuj ich obecność. Tylko wtedy Ewangelia będzie miała moc przemienić Twoje życie, kiedy wprowadzisz swoje życie w życie Jezusa, kiedy przybliżysz się do Tego, który nieustannie się do Ciebie przybliża.
2. Trędowaci otrzymują polecenie, by poszli pokazać się kapłanom. Mogli stanąć przed nimi tylko wtedy, gdyby byli uzdrowieni. Jednak oni nie usłyszeli żadnych słów: uzdrawiam was, bądźcie oczyszczeni, czy coś podobnego. Mają zaufać Jezusowi na słowo. Wejdź do Twego serca i spotkaj się z Twoim zaufaniem Jezusowi. Jak byś je określił? Kiedy Mu ufasz, a kiedy zachowujesz rezerwę i „wiesz swoje”? Idąc trędowaci zostali oczyszczeni, ale do Jezusa wraca tylko jeden. W konkretnym celu – oddać chwałę Bogu. Św. Ignacy oddawanie chwały Bogu uznał za cel życia człowieka. Oddać chwałę Temu, od którego się ma wszystko. Oddać nie tylko słowami, bo to za mało. Chodzi o to, by stać się chwałą Boga na wzór Jezusa. By całe życie było oddawaniem chwały Bogu, tak jak jakieś dzieło oddaje chwałę artyście – temu, który je uczynił. Dzieło oddaje chwałę swemu twórcy wtedy, kiedy czyni to, do czego zostało przeznaczone, uczynione. Człowiek został stworzony przez Miłość, z miłości i powołany do miłości. Kiedy więc pozwalasz, by Odwieczna Miłość przemieniała Ciebie w miłość – każdego dnia, przez małe myśli, uczucia, gesty, czyny codzienności – wtedy oddajesz chwałę Bogu. Pomyśl o tym wszystkim przez chwilę, przypomnij sobie, kiedy ostatnio świadomie oddawałeś chwałę Bogu (nie tylko słowami), uświadom sobie pragnienia, jakie mogą się w Tobie urodzić w tej modlitwie.
3. Powód do oddania chwały Bogu daje również św. Paweł w liście do Tytusa. Zauważ najpierw, że Boga nazywa Zbawicielem. I kiedy miłość i dobroć tegoż Zbawiciela ukazała się wobec nas, ludzi – to była to miłość i dobroć, która zbawiła nas przez obmycie odnawiające w Duchu Świętym – wtedy staliśmy się dzięki usprawiedliwieniu przez łaskę, dziedzicami życia wiecznego. Mówiąc krótko: dzieło Boga względem nas, ludzi, dzieło zbawienia jest jednym z największych powodów do oddania chwały Bogu. On to uczynił DLA CIEBIE. Jedynym powodem jest MIŁOŚĆ. Spotkaj się z tą miłością na dzisiejszej modlitwie. Porozmawiaj z Jezusem o tym, w jaki sposób Ty, w Twojej codzienności, możesz konkretnie oddawać chwałę Bogu: wypełniając Twoje powołanie, wychodząc ku braciom i siostrom, czyniąc miłość w codzienności. Czy pragniesz, by Twoje życie było chwałą Boga? Co czynisz, aby tak się stało?