Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 30 września
Tekst: Łk 9,46-50
Prośba: o otwartość i prostotę
1. „Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy.” Nie była to jednak chyba jedna z tych myśli, którymi chcieli się podzielić z Nauczycielem. Być może nawet sami przed sobą nie przyznawali się do tego. A jednak Jezus znalazł sposób, by dotrzeć do ich serc. Nie zganił ich i nie prowadził z nimi dyskusji – po prostu pokazał im to, co najważniejsze, na przykładzie, który był im bliski. Być może to samo chce zrobić również dzisiaj. Być może Ty też nosisz w sercu pytania, zranienia albo wątpliwości. Może nie przyznajesz się do tego nawet przed samym sobą, a co dopiero przed Bogiem. Ale On mimo wszystko chce wskazywać Ci drogę i może robić to przez Twoją codzienność, spotkania z ludźmi czy swoje Słowo. Proś Go dzisiaj o otwartość na Jego głos.
2. „Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki”. W tych słowach nie chodzi o to, aby w sztuczny sposób umniejszać swoje zalety i uwypuklać słabości. Bycie „najmniejszym” i pokornym oznacza przyjęcie prawdy o sobie. A ta prawda to zarówno nasza grzeszność jak i wszystkie dary, które otrzymaliśmy od Stwórcy, by we współpracy z Nim zmieniać świat na lepsze. Takie spojrzenie na siebie prowadzi do wdzięczności, prostoty i świadomości tego, że we wszystkim zależymy od Boga – jak dziecko od Ojca.