Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 22 września
Proś o łaskę przyjęcia i wypełniania słów Jezusa.
Tekst: Łk 8,19-21
Dziś przeczytaj najpierw fragment Ewangelii i przypatrz się swoim uczuciom. Jeśli nie dostrzegasz uczuć, to złap myśli, które Ci towarzyszą i za ich pomocą, postaraj się odkryć uczucia za nimi ukryte. Przez chwilę poczuj jakbyś sam tam był: zobacz Jezusa nauczającego w domu; zobacz Matkę i braci stojących u wejścia do domu, zobacz posłańca przekazującego wiadomość; usłysz słowa: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”; poczuj, jaką reakcję wywołały te słowa wśród zebranych.
Teraz możesz dalej czytać wprowadzenie. Zwrócenie uwagi na uczucia, które się rodzą przy lekturze tekstu jest kluczowe. Zazwyczaj trzeba bronić postawy, że Jezus nie zachował się wcale jak impertynencki syn, który nie uszanował matki stojącej na zewnątrz. Dlaczego w nas powstaje taka myśl? Czy dlatego, że faktycznie mamy zapis niestosownego zachowania Jezusa? Czy może dlatego, że coś w nas karze tak to odczytać? Ludzie generalnie bardziej boją się tego, że zostaną odrzuceni, niż tego, że sami odrzucą. Obawa ta jest naturalna, bo każdy potrzebuje czułości i bezpieczeństwa. Czy możemy się czuć odrzuceni nawet przez Boga? Może właśnie dziś jest ten dzień, kiedy możesz wypowiedzieć swoje wątpliwości przed nim: Boże, czy Ty mnie naprawdę kochasz? Czy nie odwróciłeś się ode mnie?
Odpowiedź Jezusa nie była wypowiedzią wykluczającą ludzi z nim spokrewnionych. Ojcowie Kościoła interpretują ten fragment w kluczu tworzącego się kościoła – każdy może być spokrewniony z Bogiem. Braćmi Jego są Ci, którzy wypełniają wolę Boga, a matkami i ojcami ci, którzy rodzą do wiary innych. Pomyśl przez chwilę, jak w twoim życiu realizuje się zadanie przekazywania wiary? Czy możesz powiedzieć o sobie, że zrodziłeś kogoś do wiary? Czy jest w Tobie pragnienie tego?