„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość…” /1 Kor 13,13/
Adwentowa podróż z Trzema Siostrami
2 – 24 grudnia 2018


Wprowadzenie do modlitwy na czwartek III tygodnia adwentu, 20 grudnia

 

Modlitwę zacznij od znaku krzyża i chwili zatrzymania. Uświadom sobie, że oddychasz, że są w Tobie jakieś uczucia, że przez Twoją głowę przebiegają myśli. Nie próbuj tego wszystkiego nazywać, jedynie zauważ i trwaj w dalej w ciszy i uważności. Poproś teraz Ducha Świętego, by Cię prowadził, uzdalniał do bezinteresowności na modlitwie i przyjęcie tego, co Bóg chce Ci podarować.

Przeczytaj teraz zaproponowany fragment/zdanie biblijne. Kilka razy, tak, by zaspokoić Twój umysł i by to Słowo mogło dotrzeć do Twojego serca. Miej w pamięci fakt, że Boże Słowo jest posłane z konkretną łaską i nie wraca do Boga, zanim nie uczyni tego, co Bóg zamierzył.

Dlatego Pan sam da wam znak:
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
I nazwie Go imieniem Emanuel.  (Iz 7,10-14)

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”
Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. (Łk 1,26-38)

Poproś teraz o łaskę przyjęcia daru wiary, nadziei i miłości.

1. Wiara oznacza mierzenie się z niewiadomą. Są w naszym życiu pewnie takie chwile, kiedy udaje nam się zaufać w ciemno i wierzyć mimo przeciwności. Bywa jednak również tak, że pojawiają się chwile zwątpienia. Czy potrafisz o nich szczerze rozmawiać z Panem? Co dzisiaj jest Twoją największą trudnością w wierze?

2. „Pan sam da wam znak” – tym znakiem jest Emanuel, „Bóg z nami”. Jezus chce być w pełni obecny we wszystkim, co składa się na Twoje życie, również w tym, czego nie rozumiesz albo co budzi Twój bunt. Jego obecność może sprawić, że spojrzysz na te przestrzenie swojego życia inaczej. Dla Niego nie ma nic niemożliwego, jak pisze św. Łukasz. Proś Go dzisiaj, byś mógł doświadczyć tego, że w tym, co trudne, nie jesteś sam – że On jest z Tobą.

Na zakończenie modlitwy spróbuj zobaczyć, co zostawia w Tobie ten czas. Jakie uczucia, myśli, decyzje? Podziękuj Bogu za to, czym Cię obdarował podczas tego spotkania z Nim.

Odmów modlitwę: Chwała Ojcu… i zakończ znakiem krzyża.

***

Zachęcamy, byś zrobił krótką refleksję po modlitwie. Byś zapisał sobie jakieś szczególne poruszenia, czy myśli. Niech to będzie taki swoisty dziennik duchowy z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.