Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 27 lutego 2025
Tekst: Mk 9, 41-43. 45. 47-50
Prośba: o łaskę bycia autentycznym w swojej wierze
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. – Zobacz Jezusa zwracającego się do swoich uczniów. Jaki może być tembr Jego głosu, jaka postawa? Jezus podsuwa uczniom pewną wrażliwość spojrzenia. Mówi o kimś, kto być może nie uważa się za ucznia czy nie przywiązuje wagi do zewnętrznych praktyk religijnych – jednak jego działanie jest autentycznie wypełnione miłością. Stanowi ono autentyczne świadectwo Bożej miłości i jest miłe Bogu. Jak odnosisz się do ludzi, których postrzegasz jako będących „na marginesie” wiary? Czy umiesz uczciwie przyjrzeć się ich działaniu, motywacjom? Co nie pozwala Ci zobaczyć w nich dobra? A może w sobie?
- A kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu lepiej byłoby kamień młyński uwiązać u szyi i wrzucić go w morze. – I odwrotnie, Jezus zdaje się przestrzegać tych, którzy mienią się „oficjalnie” Jego współpracownikami, ale nie świadczą o tym życiem lub lekceważą osoby czy sprawy im powierzone. Poprzez porównanie do „wrzucenia się w morze” podkreśla, aby zaprzestali oni w ogóle takiego działania w Jego imię. Zdaje się, że wówczas trzeba wpierw wrócić swoim sercem do odszukania znajomości Boga w sobie, do odnowienia swojego życia w Nim. Co Ciebie odrywa od bycia autentycznym świadkiem Boga w twoich działaniach? Jakie myśli, postawy są ci przeszkodą w codziennej służbie tym, których Bóg stawia na twojej drodze?
- Dobra jest sól; lecz jeśli sól smak swój utraci, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w sobie – O istocie soli stanowi jej nieodłączna cecha, która ją „tworzy” – słony smak. Ta substancja „wypłukana” ze swojej cechy charakterystycznej staje się bezużyteczna, myląca. Zobacz, co jest „solą” w tobie, co jest tym – przez co najpełniej, właśnie w tobie, oblicze Boga ukazuje się w świecie. Jakie to działanie? Jakie postawy? Jakie twoje zdolności czy cechy? Poproś Jezusa, aby je w tobie utrzymał i rozwijał. Porozmawiaj z Nim o miejscach w twoim sercu, które zdają się być „wypłukane” ze smaku.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.