Wprowadzenie do modlitwy na Święto świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała, 29 września.

Tekst: J 1, 47-51

Prośba: o łaskę postawienia Chrystusa w centrum swojego życia.

Ewangelia, która jest czytana w dzisiejsze święto nawiązuje do sceny z Księgi Rodzaju (Rdz 28, 10-22). Jakub we śnie widział drabinę, po której wstępowali i zstępowali aniołowie. W Starym Przymierzu to oni byli pośrednikami między Bogiem, a ludźmi. Wszystko się zmieniło, gdy Bóg w osobie Syna – Jezusa Chrystusa, ukazał się jako Bóg bliski, dostępny, namacalny. To Chrystus jest tym pomostem, drabiną, łącznikiem, pośrednikiem. To On jest centrum świata aniołów. Archaniołowie, których dziś wspominamy, uczą nas co to znaczy – postawić Chrystusa w centrum.

Michał – Jego imię znaczy „któż jak Bóg”. Bóg nie może się z nikim równać. Całe stworzenie, świat do Niego należy. Uznając tę prawdę, mogę podejmować trudne wyzwania, decydować się na mówienie prawdy, choć jest ona niemile widziana, mogę pokonywać swój lęk przed
utratą dobrej opinii. Nie muszę truchleć na myśl, że toczy się wokół mnie walka dobra ze złem. Wiem, że Chrystus zwyciężył śmierć. Ostatecznie. Kiedy czuję, że lęk nie pozwala mi działać? Co zyskuję, a co tracę kiedy działam chcąc przypodobać się innym?

Gabriel – Wojownik Boży, Moc Boża – ten anioł przychodzi z dobrą nowiną o Bogu, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. Tylko jedyny Bóg, który stworzył zasady rządzące światem ma moc je zmieniać i je przekraczać. Mój Bóg jest Bogiem cudów. Postawić Go w centrum, to wszystko Mu zawierzyć z ufnością, że kocha mnie, chce mojego dobra i ma moc wyciągnąć mnie z po ludzku beznadziejnej sytuacji. To także przyjąć sytuacje, które Bóg dopuszcza w moim życiu z wiarą, że On wyprowadzi z nich dobro. Jakie cuda wydarzyły się w moim życiu? W jaki sposób Bóg ukazał mi Swoją moc?

Rafał – Bóg uzdrawia. Chce uzdrawiać. Nie ma satysfakcji z ludzkiego cierpienia, choroby, śmierci. Jest lekarzem zarówno duszy jak i ciała. Archanioł Rafał z polecenia Boga przynosi zdrowie, pokój, radość, szczęście. Wskazuje na Boga, który jest dawcą tych darów i Jemu należą się podziękowania.  Uczy też jak mądrze towarzyszyć w drodze. Nie wyręczać, nie zmuszać, nie naginać kogoś do własnych wizji, ale być obok, wskazywać kierunek, dawać życzliwą obecność. Gdzie szukam lekarstwa na swoje problemy, słabości? Bóg chce mnie dziś uzdrawiać. O co chcę Go poprosić?