Wprowadzenie do modlitwy na Sobotę Wielkanocną, 22 kwietnia
REKOLEKCJE PASCHALNE 2017 DZIESIĘĆ KROKÓW KU WOLNOŚCI
Ja będę ci Adonaj, twoim Bogiem, [Ja], który wywiodłem cię z ziemi egipskiej, z domu niewoli. (Pwt 5,6)
Tekst do modlitwy: Mk 16, 9-15
Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że Bóg jest przy Tobie. On Jest Obecny. Poproś Go w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje intencje, decyzje, czyny, wrażliwość – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.
Zaangażuj teraz wyobraźnię. Zobacz w wyobraźni poszczególne spotkania Jezusa Zmartwychwstałego: z Marią Magdaleną, z dwoma uczniami w drodze, czy później w wieczerniku. Zobacz, jak mogło by wyglądać Twoje spotkanie z Jezusem. Przyjrzyj się szczegółom, być może coś Cię w tym zaintryguje, zatrzyma.
Poproś teraz Pana o owoc modlitwy. Proś o poznanie Boga, który obiecuje, że będzie Twoim Bogiem i że wyprowadzi Cię z każdej niewoli.
1. Gdy Bóg objawił na Górze Synaj Prawo Mojżeszowi, zaczął je od słów, które Żydzi uznają za pierwsze przykazanie: „Ja będę ci Adonaj, twoim Bogiem, [Ja], który wywiodłem cię z ziemi egipskiej, z domu niewoli”. Bóg przemówił nie tylko do Mojżesza, ale również do stojących pod górą Żydów. Choć bezsprzecznie był to moment zawarcia przymierza i akt konstytuujący Naród Wybrany, to jednak Bóg przemawia indywidualnie do każdego z nich. Oto „Ja” jest w relacji do „ty”. Jeden Bóg przemawia do jednego człowieka, i od niego oczekuje indywidualnej odpowiedzi.
2. Wzruszające są te pierwsze po zmartwychwstaniu spotkania Jezusa. Przychodząc do poszczególnych osób potwierdza, że nie ma dla niego czegoś takiego jak ludzkość. Jego ofiara na krzyżu dokonała się za każdego człowieka indywidualnie. Do każdego przychodzi też w inny sposób. Szuka uczniów, który wyruszyli w drogę. Przychodzi do pozostałych, którzy zamknięci są w wieczerniku. Jest taki lęk, który powoduje, że zamykamy się przed Nim, uciekamy. Jest taki sposób racjonalnego myślenia, który broni się przed nowością zmartwychwstania. Jak Ciebie szuka Bóg?
3. W modlitwie kolekty po pierwszym wielkosobotnim czytaniu słyszymy: „wspaniałe było dzieło stworzenia świata, a jeszcze wspanialsze jest dzieło zbawienia”. Wspaniałe jest dzieło stworzenia i na pewno wielokrotnie towarzyszył Ci zachwyt nad jego pięknem. Przypomnij sobie dziś to uczucie. A teraz pomyśl, że jeszcze wspanialsze jest dzieło odkupienia. Czy możesz odczuć coś jeszcze wspanialszego?
4. Bóg jest Bogiem wyrażającym się poprzez historię. Pierwszemu wyzwoleniu Izraela spod panowania ciemności towarzyszyły liczne cuda, dzięki którym, Żydzi mogli przekonać się o tym, że Bóg ich Praojców panuje nad prawami natury. Choć nie byli świadkami stworzenia świata, stali się uczestnikami procesu stwarzania ich jako narodu. Bóg podkreśla, że wyzwolenie z niewoli jest czynem, przez który On sam przedstawia się Izraelowi. W spotkaniu Marii z Jezusem narrator wspomina uzdrowienie, którego doświadczyła. A o czym mówi Twoja historia? Z jakiej niewoli Bóg wyzwolił Ciebie? Co było Twoim Egiptem? Jakie duchy nieczyste wyrzucił z Ciebie? Może dopiero czekasz na wyzwolenie? Może cały czas jesteś w mroku i cieniu śmierci? Popatrz dziś na Boga jako na Tego, który zaprasza Cię do indywidualnej relacji z Sobą. Usłysz i przyjmij zapewnienie o Jego wierności. On pragnie być Ci Bogiem jedynym. Oddanym Tobie.
Na koniec modlitwy porozmawiaj z Jezusem, jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co Cię dotknęło, poruszyło na tej modlitwie, co Ci się rozjaśniło, co zadziwiło, zaskoczyło… Wypowiedz przed Nim swoje odczucia związane z tą modlitwą, nawet gdyby to były uczucia trudne, jak smutek, lęk, gniew. Bądź wobec Niego szczery, wypowiedz przed Nim to, co ta modlitwa wzbudziła w Tobie.
Odmów po wszystkim modlitwę Ojcze nasz…