REKOLEKCJE ADWENTOWE 2015 „NA POCZĄTKU…”
Dzień 19
Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 17 grudnia
Tekst: Mk 3, 1 – 6
Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że oto Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.
Zaangażuj teraz wyobraźnię. Wyobraź sobie jak Jezus w chodzi do synagogi w Kafarnaum. Zobacz ludzi, którzy wchodzą razem z Nim. Zobacz jaki wygląda budynek, jakie jest wnętrze tej świątyni. Zobacz siebie w tej scenie, co robisz?
Prośba: o łaskę poznania i doświadczenia Boga, który pragnie przyjaźni z Tobą i pierwszy wychodzi do Ciebie obdarzając Cię wielkimi dobrami. Proś też, aby spotkanie Boga, który jest miłością, zrodziło w Twoim sercu pragnienie odpowiadania na Jego miłość.
1. Jezus wchodzi do miejsca, które należy do Jego Ojca. Jest szabat, więc synagoga jest pełna ludzi. Zatrzymaj się dłużej na tym jak wygląda to miejsce. Popatrz na tych, którzy się tam modlą. Wsłuchaj się w odgłosy jakie Cię otaczają. Zobacz sam moment wejścia Jezusa. Czy jest on jakoś zauważalny. Czy ktokolwiek zwraca uwagę na Jezusa? Zobacz faryzeuszy, którzy śledzą Jezusa. Popatrz jak to robią, dyskretnie czy tak, żeby wszyscy widzieli? Przyjrzyj się, jak wyglądają, co mówią między sobą? Zobacz siebie wchodzącego do świątyni. Jak się w niej czujesz? Przypomnij sobie, jak czujesz się w kościele, w którym uczestniczysz w Eucharystii? Jakie znaczenie ma dla Ciebie to miejsce?
2. Popatrz teraz na człowieka z uschłą ręką. Jak on wygląda? Co robi? Jakie uczucia malują się na jego twarzy? Zniechęcenie? Poczucie opuszczenia? Nadzieja? Może podejdź do niego, porozmawiaj z nim. Zobacz jak on reaguje na wejście Jezusa do synagogi. Co robi? Chowa się w kącie czy stara się podejść bliżej? Jezus zauważa tego człowieka, jakby wypatrywał go w tłumie. Ich spojrzenia spotykają się. Co w nich jest? Jakie uczucia, pragnienia, pytania? Usłysz polecenie Jezusa: „Stań na środku!” Jak reagują zgromadzeni wokół? Co robią faryzeusze?
3. Teraz wsłuchaj się w słowa skierowane do faryzeuszów. Jaki jest ton głosu Jezusa? Faryzeusze milczą. Jakie to jest milczenie? Pełne pokoju czy zniecierpliwienia? Popatrz na Jezusa. Zobacz Jego reakcję na to milczenie. Jego spojrzenie jest pełne gniewu połączonego ze smutkiem. Popatrz na moment uzdrowienia człowieka z uschłą ręką. Jaka jest jego reakcja? Co mówią otaczający go ludzie? Popatrz wokoło, wsłuchaj się w to, co mówią o tym, czego byli świadkami przed chwilą. Zobacz faryzeuszy. Co oni robią? Jak się zachowują? Zobacz ich wychodzących z synagogi. Wyjdź za nimi i bądź świadkiem ich narady przeciwko Jezusowi. Co ustalili? Co rodzi się w Tobie, gdy to słyszysz? Chęć obrony Jezusa czy przytaknięcia Jego przeciwnikom?
Kończąc modlitwę porozmawiaj z Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co myślisz, czego doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej przed Nim swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to, co będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą. Zakończ odmawiając: Ojcze nasz.
Spróbuj zapisać sobie w „dzienniku duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie pojawiły się podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu bezpośrednio po niej, możesz to zrobić później.