Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 18 stycznia 2025 r.
Tekst: Mk 2, 13-17
Prośba: o pragnienie podążania za Jezusem w codzienności
Myśli pomocne w rozważaniu:
- „(…) ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej (…). Mateusz siedzi w komorze celnej. I to stamtąd wyciąga go Jezus. My także mamy swoje komory celne, w których siedzimy. Są ciasne, może ciemne, ale dobrze nam znane. Mogą być to nasze schematy myślowe, z którymi idziemy przez życie, przekonania dotyczące samego siebie, ale także Boga i świata. Mogą być to nasze lęki, poczucie bycia niewystarczającym, zbyt słabym. Może to być obraz Boga, który jest jakoś zakrzywiony. Zobacz, co jest Twoją komorą celną, nazwij to konkretnie i zaproś w to Jezusa – pokaż Mu to i opowiedz o tym.
- «Pójdź za Mną!». Powołanie może nam się kojarzyć z jakimiś działaniem dla Jezusa, specjalną służbą, wysiłkiem zapieraniem się siebie. Jezus, powołując Lewiego, przede wszystkim sprawia, że wychodzi on na zewnątrz z ciasnej komory celnej. Wychodzi ku światłu i życiu. Tego samego pragnie dla nas – aby pójście z Nim nie oznaczało zapracowywania, zasługiwania, podejmowania kolejnych działań, ale żeby przynosiło życie w pełni, w wolności, w pokoju.
- «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?» Ci, którzy siedzieli z Jezusem przy stole, mieli odwagę uznać swoją słabość, grzeszność, byli gotowi przyznać, że potrzebują Jego uzdrowienia i miłości. Dzięki temu mieli szansę być blisko Niego, rozmawiać z Nim. Natomiast faryzeusze stali z oddalenia, oceniając Jezusa i Jego współbiesiadników, przekonani o własnej nienaganności i prawości, wierzący, że w ten sposób służą Bogu.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.