Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 13 lipca 2024 r.
Tekst: Mt 10, 24-33
Prośba: o serce zakorzenione w Bogu
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jezus pokazuje Apostołom, że jedyne co potrzeba, aby robili, to Go naśladować. Stał się człowiekiem, abyśmy mogli brać przykład z Jego pełni człowieczeństwa, jako tego, który przeżywa różne emocje, ma różne relacje, musi reagować w różnych sytuacjach. Zobacz Jezusa jako człowieka: zobacz Jego pewność siebie, która wynika ze świadomości tego kim jest, tego, że jest kochany przez Ojca, zobacz Jego reakcje: niektóre bardzo gwałtowne, a inne pełne delikatności i czułości, w zależności od sytuacji. Zobacz jak wchodzi w relacje, jak jest blisko samego siebie… Do czego Cię to zaprasza ?
- Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Spokój Jezusa bierze się z Jego zakorzenienia w Bogu, wierzy, że On czuwa nad wszystkim. Ma świadomość, że życie tu na ziemi jest drogą do Ojca. Zobacz co jest Twoim największym lękiem, to co odbiera Ci życie. Jak się to ma do perspektywy życia wiecznego z Ojcem, w Jego miłości?
- Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Troska Boga o człowieka jest ogromna. Jesteśmy dla Niego tak ważni że, nawet każdy nasz włos ma dla Niego znaczenie. A jednak przez różne rany, które w sobie nosimy, ciężko nam w to uwierzyć. Zatrzymaj się i spróbuj sobie to wyobrazić: Bóg z wielką miłością i uważnością pochyla się nad Tobą i z czułością patrzy na każdy fragment Twojego serca i ciała – nawet na te miejsca, których Ty nie potrafisz przyjąć…
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.