Wprowadzenie do modlitwy na środę, 10 kwietnia
Tekst: Dz 5, 17-26
Prośba: o odwagę przyjmowania wolności – stawania się dzieckiem Boga.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Wejdź wyobraźnią w tę scenę. Uczniowie głoszą odważnie Słowo – głoszą Zmartwychwstałego Chrystusa i tłumy idą za nimi. Bo jest to słowo Życia, słowo dające wolność w Duchu Świętym, kiedy człowiek może ze swobodą i lekkością bycia Dzieckiem Bożym głosić pochwałę swojego Ojca oraz swego Brata – Jezusa Chrystusa, od których otrzymał wszystko. Takie słowo głoszą uczniowie i ludzie bardzo chcą tego słuchać. Za to zostają wtrąceni do więzienia, bo elitom nie chodziło o dobro człowieka, lecz by utrzymać swoją władzę i panowanie nad tłumem.
- Z tej sytuacji uwalnia ich Anioł Pański. Wyobraź sobie, jak mogło to wyglądać. Jak brzmią w jego ustach słowa, które wypowiedział do uczniów. Zobacz, co maluje się na twarzach uczniów.
- W kolejnym kroku tej modlitwy wejdź do swego serca, swego wnętrza i zobacz, czy ta scena nie dzieje się również w Tobie, w Twoim życiu. Zatrzymaj się i popatrz: czy coś lub ktoś nie wpycha Cię do „wewnętrznego więzienia”, choć bardzo pragniesz żyć słowem Życia, słowem swobody, wolności, życia bez lęku, odwagi w codzienności, stawiania czoła różnym sprawom i przeciwnościom… Co wpycha Cię do „więzienia” lęku i sprawia, że może tak wiele się nie udaje, że nie czujesz tej swobody bycia dzieckiem, o które troszczy się Ojciec…?
- Może masz również doświadczenie, że Bóg posyła Ci swego Anioła, który chce Cię wyprowadzić na wolność. Kto lub co jest dla Ciebie takim Aniołem? Czy go słuchasz – tak jak uczniowie posłuchali Anioła w ewangelii? A może obawiasz się, czy to jest dobre, czy na tym zyskasz czy stracisz, lub też czy to na pewno jest od Boga… Nie bój się Bogu o tym wszystkim powiedzieć.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.