Wprowadzenie do modlitwy na 3 Niedzielę Wielkiego Postu, 3 marca
Tekst: Wj 20, 1-17 oraz J 2, 13-25
Prośba: o przyjęcie Bożego porządkowania świątyni, którą jesteś.
Myśli pomocne w rozważaniu:
Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.
- Bądź z Jezusem w świątyni jerozolimskiej. Patrz na Jezusa, zobacz, jak wygląda i co robi. Niech On, Twój Pan, będzie w centrum Twojej uwagi. Patrząc na to, co On robi, przypomnij sobie Dekalog, o którym mówi pierwsze czytanie. Czy te dwie sceny mają ze sobą coś wspólnego?
- Z jednej strony Dekalog – Dziesięć Słów to wezwanie do głębokiej relacji z Bogiem, samym sobą i drugim człowiekiem. Zasady zawarte w Dekalogu to postawienie granicy wszystkiemu, co może niszczyć relacje. Jezus wypędza przekupniów, którym bardziej zależy na zysku niż na tym, by uszanować święte miejsce spotykania się z Bogiem i człowiekiem. Wypędza ich, jakby chciał powiedzieć: tu jest granica! Świątynia Boga wymaga szacunku a handel ten szacunek niszczy. Nasze serce i ciało też jest świątynią Boga (i Duch Boży mieszka w nas – to słowa św. Pawła). Także wymaga szacunku i postawienia granicy wszystkiemu (czy to zewnętrznemu, czy wewnętrznemu), co niszczy tę świątynię.
- Z drugiej strony Żydzi wokół Dziesięciu Słów zbudowali cały system przepisów prawnych, który coraz bardziej przesłaniał to, o co w Dekalogu chodziło. Ten znak wypędzenia przekupniów może być też wyrazem porządkowania i odsłaniania tego, o co tutaj tak naprawdę chodzi.
«Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo».
- Porządkowanie jakiejś rzeczywistości ma posmak psucia, niszczenia czegoś, by mogło powstać coś nowego. Śmierć jest całkowitym zepsuciem ciała, by duch nasz mógł zostać obleczony (ubrany) w nowe ciało, uwielbione, jak Jezusa po zmartwychwstaniu. Cała przyroda żyje tym rytmem, szczególnie widać to u zwierząt, które przechodzą różne przeobrażenia, np. z larwy i poczwarki w motyla. Coś umiera, coś niszczeje, by mogło powstać coś nowego. Zdaje się, że Jezusowi chodzi o przemianę, przede wszystkim o nawrócenie czyli przemianę myślenia (i potem działania). To jak przywrócenie pierwotnej harmonii, zamysłu Bożego, w którym człowiek może swobodnie oddawać cześć Bogu w duchu i prawdzie.
- Dekalog to Prawo, które ma za zadanie porządkowanie rzeczywistości, by była przyjazna wszelkim więziom i relacjom. Jezus również porządkuje rzeczywistość świątyni, by ten sam cel osiągnąć. To już jest olbrzymi znak, choć Żydzi znów żądają od Niego innego znaku, jakby ten był dla nich mało czytelny. Posłuchaj Jezusa i tego, co mówi do Żydów. Co mówi także do Ciebie?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.
Zasady zawarte w Dekalogu to postawienie granicy wszystkiemu, co może niszczyć relacje.
Porządkowanie jakiejś rzeczywistości ma posmak psucia, niszczenia czegoś, by mogło powstać coś nowego.
Coś umiera, coś niszczeje, by mogło powstać coś nowego. Zdaje się, że Jezusowi chodzi o przemianę, przede wszystkim o nawrócenie czyli przemianę myślenia (i potem działania).
Dekalog to Prawo, które ma za zadanie porządkowanie rzeczywistości, by była przyjazna wszelkim więziom i relacjom. Jezus również porządkuje rzeczywistość świątyni, by ten sam cel osiągnąć.
Rozważam ostatnie słowa logionu: „wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co jest w człowieku.” Taka jest prawda. Oddaję się temu, który mnie zna prawdziwą.