Wprowadzenie do modlitwy na środę, 21 lutego
Tekst: Łk 11, 29-32
Prośba: o łaskę wiary Słowu Bożemu i wcielenie je w życie.
Myśli pomocne w rozważaniu:
Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
- Zgromadził się tłum i Jezus zaczyna mówić. Bądź blisko Niego i słuchaj uważnie tego, co mówi. Odsłania przewrotność ludzi, którzy Go otaczają. Zauważ, że nie boi się im tego mówi w twarz. Tłumy się zbierają, jest coraz więcej ludzi i mówi do nich – do tego plemienia, które widzi znaki i ciągle żąda nowych znaków. Nie są w stanie przyjąć, że ten znak wyraża to, co jest w znaku ukryte – kochający i działający Bóg. Nie przyjmując zaś znaku i Tego, który stoi za znakiem (jest w Nim ukryty), nie są w stanie zmienić swego życia.
- Zatrzymaj się chwilę w tym miejscu modlitwy i przypominaj sobie oraz rozważaj Twoich „Jonaszów”, których posyła do Ciebie Bóg. Co Ciebie skłania do zmiany życia, do nawrócenia? Może są to jakieś konkretne osoby, przyjaciele; może konkretne wydarzenia (często trudne, bolesne), które wzywają Cię do przewartościowania swojego życia. Co robisz z tymi znakami? Czy bierzesz je pod uwagę, kiedy rozeznajesz kierunek Twego życia? Czy słuchasz tego głosu, który znajdziesz w sobie lub poza Tobą, a który może Ci pokazywać właściwy kierunek? Czy też bardziej idziesz za tym, co Ci się wydaje? Warto wtedy patrzeć na owoce swoich decyzji – czy są dobre, czy jednak nie tak dobre, jak zakładałeś albo wręcz złe. Ważne, by wziąć z tego lekcję dla siebie.
…a oto tu jest coś więcej niż Salomon. (…) … a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.
- Królowa z Południa pokonuje dużą odległość i przywozi ze sobą dużo skarbów, które ofiarowuje Salomonowi – to wszystko jedynie po to, by słuchać mądrości Salomona. Mieszkańcy Niniwy podejmują wysiłek zmiany życia, przeorientowania go tylko dlatego, że Jonasz – na wezwanie Boże – podjął trud głoszenia im upomnienia. Jezus… to ktoś więcej niż Salomon… to ktoś więcej niż Jonasz. Jaki wysiłek Ty podejmujesz? W co naprawdę chcesz się zaangażować? Bo łaska Boża działa na naturze, która otwiera się na Jego przyjście i angażuje w spełnienie tej łaski. Jeśli nic nie zrobisz, by zmiana się dokonała – dokładnie taka zmiana się dokona, czyli żadna. Można całe życie wtedy narzekać, że Bóg nie wysłuchuje, ale to nie będzie prawda. Słuchanie Słowa prowadzi do posłuszeństwa temu Słowu czyli do zaangażowania się w to, by Słowo spełniło się w naszym życiu. Królowa z Południa i Jonasz usłyszeli Słowo, UWIERZYLI Mu i wyruszyli w drogę, by je spełnić. A Ty? Bo „oto tu jest coś więcej niż Salomon… coś więcej niż Jonasz”.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.
Dziękuję, że posłałeś dla mnie znak w postaci Hani. Spraw, żebym pamiętała.
Zatrzymaj się chwilę w tym miejscu modlitwy i przypominaj sobie oraz rozważaj Twoich „Jonaszów”, których posyła do Ciebie Bóg.
Jezu jakie to przyjemne i satysfakcjonujące zacząć dzień od pokonania myśli- nie chce mi się – nawet w tak małej rzeczy. W końcu Kocham Cię obejmuję nie tylko Ciebie, drugiego człowieka, ale także mnie. Każde -nie chce mi się – to brak miłości wobec samej siebie.
Jezu proszę Cię daj mi łaskę zauważania tych myśli- nie chce mi się – i ich pokonywania przez chcę, zrobię. By taki sposób postępowania wszedł mi w krew.Amen.