Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 16 maja, św. Andrzeja Boboli SJ, patrona Polski

Tekst: J 17, 20-26

Prośba: o pojednanie serca oraz pojednanie z bliźnimi

Myśli pomocne w rozważaniu:

• Dzisiejszy święty jest patronem pojednania. Dlatego w liturgii i do modlitwy dostajemy słowa Jezusa, które wypowiada tuż przed męką. To, co bardzo leży Mu na sercu – jedność. Jedność, która nie jest jednolitością, lecz jest jednością w różnorodności. Możemy się różnić w spojrzeniu na wiele kwestii, ale chodzi o to, by ożywiał wszystko jeden Duch. Ten Duch, który szuka prawdy, chce dobra i tworzy więzi a nie podziały. O taką jedność modli się Jezus. Trwaj w tym i wsłuchaj się w Jego słowa. Jak widzisz je w swoim życiu, codzienności?
• Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich
  Jezus objawił uczniom imię Ojca. Trwają w Jego obecności. Ta obecność sprawia, że zaczyna być w nas miłość. Bo ona płynie od Ojca przez Jezusa w mocy Ducha. Stajemy się na wzór Jezusa, który w całości przekazuje nam Ojca: Jego miłość. Jak to w Tobie się dzieje? Zatrzymaj się z tym słowem na modlitwie. Rozmawiaj o tym z Jezusem. O sercu, które potrzebuje być pojednane wewnętrznie i które pragnie kochać i być kochane. O bliźnich, z którymi razem kroczymy drogą zbawienia.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.