Wprowadzenie do modlitwy na 4 Niedzielę zwykłą, 29 stycznia

Tekst: 1 Kor 1, 26-31

Prośba: o bycie wobec Boga i ludzi w postawie pokory i wdzięczności.

Myśli pomocne w rozważaniu:

• Przypatrz się swojemu powołaniu. Popatrz na swoje życie, na to kim jesteś, co robisz, jak żyjesz, jakie podejmujesz decyzje, ku czemu Cię prowadzą, jak Twoje wybory kształtują Ciebie na przestrzeni dłuższego czasu. Popatrz na swoje życie. Przypomnij sobie i popatrz na to kim jesteś dzisiaj, a kim byłeś (jaki byłeś) jeszcze niedawno, może rok temu, dwa lata, a jaki byłeś 5 lat temu, a jaki jeszcze wcześniej. Przyjmij te słowa św. Pawła jako zaproszenie do spotkania Boga i siebie w swojej historii życia.
• Paweł wymienia różne sytuacje życiowe mówiąc, że niewielu jest mądrych według ludzi, niewielu mocnych, niewielu szlachetnie urodzonych, itd. Można by tę listę rozszerzyć. Spójrz na to kim jesteś i ile masz. Do czego Cię to prowadzi? Czy do wdzięczności wobec Boga, do pokory, do stawania w prawdzie? A może to chełpienia się tym, wynoszenia nad innych, przypisywania sobie wszelkich zasług, nierzadko pomniejszając innych i ich wkład? A Bóg – gdzie On jest w tym wszystkim?
• Pełną radość życia przynosi wdzięczność za wszystko, co otrzymujemy, nawet gdy na to zapracowaliśmy i zasłużyliśmy sobie. Ale na to, że jesteśmy mądrzy czy mocni, czy szlachetnie urodzeni – czy na to sobie zasłużyliśmy? Czy nie są te – i wiele innych – darami samego Boga, który jest mocny, mądry i sprawiedliwy? Czy przyjmujesz swoje życie i stajesz w postawie wdzięczności i pokory wobec Boga za wszystko, co otrzymujesz? A otrzymujesz po to, by służyło dla Twojego dobra i dobra innych. Byś w ten sposób oddał chwałę Bogu.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.