Wprowadzenie do modlitwy na I Niedzielę Adwentu, 27 listopada

Tekst: Mt 24, 37-44

Prośba: o łaskę czuwania, uważności i świadomości tego, co nazywamy Życiem.

Myśli pomocne w rozważaniu:

• Adwent rozpoczyna kolejny rok liturgiczny. Zapraszamy do uważnej lektury dzisiejszego Słowa, szczególnie ewangelii i zadania sobie pytania: co dla mnie – konkretnie dla mnie – najbardziej wybrzmiewa na początek nowego czasu?
• Jezus mówi o przyjściu Syna Człowieczego. Porównuje ten moment do czasu potopu. Będą jeść i pić, żenić się i za mąż wychodzić, pracować, odpoczywać… ten dzień przyjdzie w zwyczajności. Wołanie Jezusa jest bardzo jasne i konkretne: czuwajcie! Dlaczego? Bo wtedy „nie spostrzegli się”. Wszystko działo się tak samo, ale nie zauważyli. Nie byli uważni.
• Uważność mówi o tym, co jest ważne w naszym życiu. Na co trzeba u-ważać, z-ważać, co też należy roz-ważać. To, co ważne ma swoją wagę. Jest ważne czyli waży, ma swój ciężar. Co w Twoim życiu jest tak ważne, że na to uważasz, zważasz, często o tym rozważasz, czujesz wagę tego… Czy to naprawdę jest ŻYCIE? Życie, do którego dodajemy słowo „wieczne”?
• Ten początek nowego okresu w życiu jest zaproszeniem do czuwania, do życia w coraz większej ŚWIADOMOŚCI. Zarówno samego siebie, tego, co w moim osobistym życiu się dzieje, co przeżywam, czuję, doświadczam, jak i tego, co dzieje się wokół mnie: w relacjach z każdym drugim człowiekiem, wydarzeniach… w całej otaczającej nas rzeczywistości. Uważność, czuwanie i świadomość tego, co nazywamy dobrem, miłością, pięknem, prawdą, życiem… prawdziwym ŻYCIEM. Ono już JEST, ono się wydarza. Teraz jest czasem powstania ze snu. Teraz jest czas zbawienia. Czas przyobleczenia się (ubrania) w Chrystusa.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.