Wprowadzenie do modlitwy na Sobotę w Oktawie Wielkanocy, 23 kwietnia 2022

PASCHALNA DROGA JEZUSA I MOJA

Uczniowie z Maryją oczekują w wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego

Tekst: Dz 1,10-14

Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

Obraz: Zobaczę salę położoną na piętrze domu. Zauważę  czy jest mała, czy przestronna. Ile światła dziennego wpada do niej. Zobaczę widok roztaczający się z okna. Usiądę razem z apostołami, Maryją i innymi, którzy się tam zgromadzili.

Myśli do modlitwy:

Jezus wstąpił do nieba. Może to jest pierwszy moment, kiedy nie ukazuje się uczniom kiedy są zgromadzeni razem. Może towarzyszyć im jakaś pustka, pomimo tego, że są we wspólnocie. Zobaczę co jest moją pustką dziś. Z czym się ona wiąże. Czego dotyczy.

W ich uszach mogą brzmieć słowa Jezusa: Oczekujcie Mojej obietnicy od Ojca. Duch Święty? Kim On jest? Jak On się objawi? Może te pytania kołaczą się w ich sercach. A może trwają w ciszy, która jest przepełniona Obecnością. Dobrze im ze sobą bez słów.

Zobacz, co jest w Twoim sercu pod koniec tej Paschalnej Drogi. Jak ten czas kroczenia z Jezusem i bycia przy Nim minął Tobie? Co chciałbyś w tym momencie zrobić? Jak być na modlitwie? Wejdź w przebywanie razem. Ze wspólnotą i z Bogiem.

Zakończ modlitwą:

Słowo Odwieczne, Jednorodzony Synu Boży
proszę Cię, naucz mnie służyć Ci tak, jak tego jesteś godzien.
Naucz mnie dawać, a nie liczyć
walczyć, a na rany nie zważać,
pracować, a nie szukać spoczynku,
ofiarować siebie, a nie szukać nagrody innej
prócz poczucia, że spełniłem
Twoją najświętszą wolę.
(modlitwa św. Ignacego o hojność i wielkoduszność )