Powołani do życia wiecznego

Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 7 kwietnia

Tekst: J 8, 51-59

Prośba: o pragnienie życia wiecznego

Myśli pomocne w rozważaniu:

• „Uroczyście zapewniam was: Kto będzie przestrzegał mojej nauki, nie zazna śmierci na wieki” Podważenie śmierci i odwieczne istnienie Jezusa stało się punktem kulminacyjnym w oskarżeniu Jezusa. Podważając zasadę śmierci, Jezus mówi o życiu wiecznym. Życie wieczne natomiast pozyskują ci, którzy w Niego wierzą i karmią się Jego Ciałem i Krwią. Tylko Jezus może dać życie wieczne. Słuchacze Jezusa nie pojmują tej nauki, nazywają Jezusa opętanym, gdyż nie odróżniają życia doczesnego liczonego w latach od życia wiecznego.
• Życie wieczne zostało obiecane również nam na mocy przymierza Chrztu Świętego. Przymierze chrzcielne jest przymierzem wiecznym, w którym zostaliśmy zanurzeni w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Podczas dzisiejszej modlitwy stań w prawdzie o przymierzu, które zawarłeś z Bogiem. Uświadom sobie, że należysz do Boga, jesteś Jego własnością, On odkupił ciebie swoją krwią. Powołał cię do życia wiecznego. Zobacz również, że Bóg oddał się tobie, stał się człowiekiem i z miłości do ciebie oddał swoje życie na krzyżu.
• Na ile w swojej codzienności żyjesz prawdą, że należysz do Boga, a Bóg do Ciebie. Co czynią w tobie słowa Jezusa, że jeśli będziesz żył Jego nauką, nie zaznasz śmierci wiecznej? Bóg zaprasza cię dziś do zdecydowania się na życie. Prawdziwe życie, które jest w Nim i które jest Nim. Jezus jest Życiem! Czy pragniesz żyć Jego życiem? Czy jesteś gotowy by razem z Nim przechodzić ze śmierci do życia? Czym realnie dla ciebie są te słowa? W którym miejscu i w jakiej przestrzeni realnie doświadczasz, że idziesz razem z Jezusem: przez śmierć (grzech, choroba, smutek, doświadczenie tracenia siebie czy bliskich) do pełni Życia!