Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 27 lutego
Tekst: Mt 23, 1-12
Prośba: o łaskę szczerości przed Bogiem
Myśli do pomocne w rozważaniu:
- Czytając dzisiejszy fragment Ewangelii (Mt 23, 1-12) postaram się wyobrazić samego siebie w słuchającym tłumie. Przyjrzę się temu jakie uczucia wywołują we mnie słowa Jezusa. Nie będę ich oceniać ani wartościować, ale postaram się je nazwać.
-
„Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie”
Czy patrząc na błędy i grzechy innych, skreślam wszystko co robią i mówią? Czy Jezus w dzisiejszym słowie nie zaprasza mnie do tego, bym rozeznawał w swoim życiu, za św. Ignacym – wprowadzając w swoje życie regułę tantum, quantum (łac. tyle, o ile)?
Człowiek powinien o tyle korzystać z rzeczy stworzonych o ile prowadzą go do zbawienia. Jeśli natomiast mu w tym przeszkadzają, powinien się od nich uwalniać.
Czego słucham i kogo słucham? Czy potrafię wybierać mądrze i czy nie skreślam z góry tych, których postawa w jakiś sposób mnie odrzuca? Co mi dziś służy? Kto jest dla mnie wzorem?
-
„Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać”
Ile jest we mnie autentyczności? Na ile to co robię wypływa z serca wolnego, kochającego, a na ile z niezaspokojonej potrzeby by mnie podziwiano? Nie oceniając tego, ale patrząc na kilka konkretnych sytuacji – choćby temu jak pomagam innym, albo jak poszczę w Wielkim Poście. Opowiedz Jezusowi o tym, co w sobie zobaczyłeś.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.