REKOLEKCJE PASCHALNE 2021 | Niedziela Wielkanocna, 4 kwietnia
IMIĘ
„Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.
I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca”. Flp 2, 9-11
Poniżej przedstawiamy trzy kroki naszych rekolekcji. Możesz zrobić wszystkie trzy każdego dnia. Krok pierwszy jest 20-minutową modlitwą raz dziennie. Krok drugi i trzeci są krokami, które “wydarzają się” przez cały dzień. Drugi krok jest refleksją, rozważaniem przez cały dzień na konkretny temat, trzeci zaś jest prostym byciem, uważnością, świadomością tego, w czym aktualnie jesteś, co robisz. Być może danego dnia zobaczysz, że chcesz zrobić tylko jeden z tych kroków. Zostań wtedy przy nim i trwaj. Kolejnego dnia możesz zapragnąć zrobić wszystkie kroki albo tylko dwa z zaproponowanych. Poczuj się wolny i nasłuchuj w sobie tego, do czego jesteś dzisiaj – TERAZ zaproszony.
KROK 1 – MODLITWA
- Znajdź w ciągu dnia 20 minut na to, by stanąć przed Panem na modlitwie.
- Usiądź wygodnie i uspokój swoje myśli, serce, oddech – na ile Ci się uda.
- Rozpocznij znakiem krzyża. Uświadom sobie, że Pan Jezus jest teraz przy Tobie i patrzy na Ciebie wzrokiem pełnym miłości. Zauważ Jego wzrok i spojrzenie, które przyjmuje Cię takim, jaki teraz jesteś. Nie ocenia, nie potępia, nie oczekuje niczego. Trwaj w tym chwilę, byś naprawdę mógł to sobie uświadomić. Niczego sobie nie wyobrażaj – tylko uświadamiaj sobie Jego obecność i Jego patrzenie na Ciebie.
- Oddychaj spokojnie, zauważ że oddychasz, że przyjmujesz powietrze, a potem je oddajesz. Oddech to tchnienie życia, jesteś istotą żyjącą – otrzymałeś go od Boga. Oddychaj naturalnie, tak jak to czynisz zazwyczaj.
- W rytm Twojego oddechu wypowiadaj imię JEZUS. Na wdechu wypowiedz pierwszą sylabę, na wydechu drugą. Wypowiadaj święte Imię w milczeniu, w swoim umyśle. Być może później poczujesz, że to Imię przechodzi z umysłu do duszy i wypowiada się nieomal bezszelestnie w Tobie.
- Staraj się o niczym nie myśleć, niczego sobie nie wyobrażać, na niczym nie skupiać uwagi oprócz Imienia Jezus, które w Tobie wybrzmiewa. Jest to bardzo prosta modlitwa, ale równocześnie niełatwa, ponieważ nasz umysł będzie szukał “pokarmu” w myślach, obrazach, koncepcjach, pomysłach… nawet bardzo pobożnych. Zostaw je na rzecz prostego trwania przy Jezusie, wypowiadając Jego święte Imię. Jest to podobne do ludzi kochających się, którzy są blisko siebie i wypowiadają swoje imiona. Nic więcej nie potrzeba.
- Odmów na koniec modlitwę Ojcze nasz.
KROK 2 – WPROWADZENIE W TEMAT DNIA
Końcowy fragment hymnu z Listu do Filipian mówi o tym, że Bóg wywyższył Jezusa. To nie Jezus sam siebie otoczył chwałą, to nie Jezus sam z siebie zmartwychwstał. Uczynił to Ojciec. A Jezus umierając potrzebował bezgranicznie zawierzyć i zaufać Ojcu, że wszystko dobrze się skończy. Czy ja potrafię tak mocno Bogu zaufać i zawierzyć moje sprawy, że tak jakby rezygnuję z własnej aktywności? Nie chodzi o bierność, ale o zrobienie tyle, ile trzeba, a zwierzania reszty Bogu. Tak jak mawiał św. Ignacy: „Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a działaj, jakby wszystko zależało tylko od ciebie”.
Imię Jezus zawiera wszystko. Modlimy się Tym Imieniem w czasie tych rekolekcji. I w samym ich środku czytamy ten fragment, który pokazuje sedno. Ojciec obdarzył Syna Imieniem, którego dźwięk sprawia, słuchacz zgina kolano. To znaczy, że uznaje że Jezus jest Bogiem. Każdy z nas też ma swoje imię – i ono ma taką samą wartość, jak Imię Jezusa. Ono określa nas, jesteśmy po nim rozpoznawani. Tylko ma to imię zareagujemy, kiedy ktoś się do nas zwróci. Czy mam szacunek do własnego imienia? A jak wypowiadam imiona innych osób?
Wyznać, że Jezus jest Panem. W innym miejscu św. Paweł pisze: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie” /Rz 10,9/. Wyznać, że Jezus jest Panem to oddać chwałę Bogu. Ale nie chodzi tylko o zewnętrzny gest wypowiedzenia słów, ale o to, by w moim sercu, w moim wnętrzu zabrzmiało Imię Zmartwychwstałego i by we mnie wydarzył się poranek zmartwychwstania, ze wszystkimi tego konsekwencjami.
KROK 3 – UWAŻNOŚĆ
Uważność jest wyczuleniem na rzeczywistość, na to, co jest blisko Ciebie, co Ci się wydarza, co robisz. Jest wrażliwością na osoby i sytuacje, które w danym momencie znajdują się w polu Twojego postrzegania i przeżywania. Spróbuj tak właśnie przeżyć ten dzień – z wyczuleniem i wrażliwością na to, co w danym momencie czujesz, co w danej chwili robisz – nie myśląc wtedy o innych rzeczach. Bądź w tym, co TERAZ. Rozmawiając z kimś słuchaj tego, co on mówi – nie myśl o innych rzeczach, nie planuj tego, co mu odpowiesz. Bądź uważny na rzeczywistość TERAZ. Podobnie jak pierwszy krok – jest to proste i niełatwe zarazem.