Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 10 listopada
Tekst: Łk 17,7-10
Prośba: o łaskę wolnego serca
- Każdy z nas w głębi serca pragnie być doceniony za to, co robi. Jest w nas potrzeba, żeby usłyszeć słowa wdzięczności za to co i jak robimy. Kiedy tak się dzieje – nabieramy nowych motywacji do działania i wykonywania swoich obowiązków. Kiedy tego nie ma, jest nam trudno, praca przestaje nam sprawiać radość. Wykonujemy jakieś zadania, bo musimy. Pomyśl, jakie jest Twoje doświadczenie.
- Jezus mówi dziś o tym, żeby pamiętać o wdzięczności wobec drugiego człowieka. Bez względu na to, czy to co robi jest jego obowiązkiem czy nie. Jednak Jezus mówi też o postawie pokory – nieoczekiwania gratyfikacji w zamian za to, co robię. Wykonywania swoich zadań bez nadmiernego pragnienia bycia zauważonym, pochwalonym, wynagrodzonym.
- Trzeba tę postawę odnieść do praktykowania wiary i dawania świadectwa o swojej wierze. Dlaczego robię to czy coś innego? Co jest powodem mojego zaangażowania w jakąś inicjatywę w mojej parafii, wspólnocie? Czego oczekuję dla siebie? Jak reaguję, kiedy jakby nikt nie zauważał mojego zaangażowania, bo wszyscy przyzwyczaili się do tego, że to robię?