Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 17 lipca
Tekst: Mt 12, 1-8
Prośba: o umiejętność nazwania swoich pragnień
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Uczniowie czują głód. Jezus o tym wie, ale dopuszcza do takiej sytuacji, gdy uczniom czegoś bardzo namacalnie brakuje. Bóg dopuszcza byśmy czasem odczuwali brak, bo to On jest Panem szabatu. Jaki głód widzę dziś w sobie? Czy zaspokajam go w taki sposób, że nadal jestem blisko Boga, krok przy kroku z Nim? Czy może niedostatek oddala mnie od Boga, sprawia, że przestaję Mu ufać, wyrzucam brak zainteresowania, nieczułość?
- Faryzeusze patrzą na to, że uczniowie są głodni, oceniają ich. Wytykają Jezusowi łamanie prawa. On jednak patrzy na swoich uczniów z miłością i pokazuje, że ten niedobór da się zaspokoić. Popatrz na tę scenę bardzo spokojnie – jak patrzy Jezus, a jak inni? Czy potrafisz patrzeć na swoje niedostatki, tak jak patrzy na nie Pan? Czy mówisz Jezusowi o tym, czego pragniesz, potrzebujesz?
- Jezus mówi o tym, że chce bardziej miłosierdzia niż ofiary. Czy moje patrzenie na drugiego jest pełne miłości czy oskarżenia? Czy inni mogą powiedzieć o mnie, że jestem pełen miłości i miłosierdzia?
- Bóg pozwala byśmy czuli się czasem niekomfortowo, by dopadł nas głód. Być może po to by nasze spojrzenie na drugiego było bardziej miłosierne? Wszak syty głodnego nie zrozumie. Jak to odczytujesz dziś w swoim życiu?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.