Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 25 lutego
Tekst: Mk 9,30-37
Prośba: o łaskę prostego bycia z Jezusem
- Uczniowie nie rozumieją tego, co mówi Jezus, ale boją się Go poprosić o wyjaśnienie. Dlaczego? Przecież są z Nim już dłuższy czas… A może mają w pamięci niedawne ostre słowa Jezusa skierowane do Piotra: „Zejdź mi z oczu…” Ta obawa być może wynika z obrazu Jezusa, jaki się kształtuje w ich sercach. Obrazu będącego zbiorem doświadczeń i oczekiwań. Obrazu niekoniecznie adekwatnego do tego, jaki jest w rzeczywistości. W jakich sytuacjach i w jakich relacjach czujesz lęk?
- Uczniowie w drodze pokłócili się o władzę. O to, kto jest pierwszy, a kto drugi. To takie naturalne. Od najmłodszych lat doświadczamy bycia porównywanym z kimś drugim. Widzimy oczekiwania, że osiągniemy to lub tamto. A kiedy im nie możemy sprostać – chwieje się nasze poczucie własnej wartości. Uczniowie są blisko Jezusa i w tym momencie objawia się w nich potrzeba ponazywania wzajemnych relacji i ułożenia ich w hierarchię. A w chodzeniu z Jezusem może chodzi o coś zupełnie innego – o proste bycie i uczenie się przez naśladowanie jak uczy się dziecko.
Tak Ojcze naśladuje Cię. Kocham Cię. Ze mogę myśleć o Tobie. Modlić się. Ale do końca nie umiem wszystkiego. Wybacz mi jestem bardzo słaba duchowo. Nie wiem jak z tym żyć. Boże pomóż mi. Bym wypełniała Twoja wolę. Bym nie grzeszyła. Pokaż co robię źle. Kocham Cię